Kregen de duizenden dappere Vlamingen het op de 18de IJzerwake op 25 augustus warm van de brandende zon in die schaduwloze vlakte of van de snoeiharde bindteksten en toespraken? Wat mij betreft, van allebei, al heb ik wel stemmen opgevangen die de toespraken wat korter hadden gewenst en de zon wat gematigder. Met die teksten heb ik nochtans geen enkel probleem, wel integendeel. Er werd namelijk in heel ongezouten taal afgerekend met vermolmde instellingen als de Europese Unie en de belgische “praatbarak”. Presentatoren Annemie Peeters-Muyshondt en Wilfried Haesen zetten alvast de scherpe toon: “Europese ‘Unie’, ik veracht u om uw huichelarij en om wat gij ons misdoet. Gij noemt uzelf democratisch, maar het volk mag niet kiezen.’

Vlaanderen wordt opgeroepen zich te verzetten als volk, binnen belgië, binnen de Europese Unie. Vlaanderen mag nooit belgisch zijn! Europa mag niet ondergaan aan zijn krampachtige unificatie! Maak Vlaanderen Vlaams! Maak Europa Europees! En laat dàt nu precies het motto zijn van deze 18de IJzerwake.

De jeugdige gastspreker, voorzitter van actiegroep Voorpost Bart Vanpachtenbeke, pikte daar in volle vaart op in met een pleidooi voor onze Vlaamse identiteit over de partijgrenzen heen, een identiteit waar onze frontsoldaten hun leven hebben gelaten. Verder graven dan de loopgraven, klonk zijn marsbevel, en verder werken aan een staat die ons volk verdient en dat kan er maar één zijn, dat is de Vlaamse onafhankelijke staat. Verder in zijn rede had hij het over een land waarin men makkelijker aan cocaïne kan geraken dan aan antibiotica. Tot slot had Bart het over een nieuwe, jonge generatie in verzet, zowel in de straten als in de parlementen, tot op de festivalweides merkt men een duidelijke verjonging. Voor die boodschap van hoop, mocht Bart zich verheugen in een staande ovatie.

Indrukwekkend op zo’n IJzerwake is telkens weer de uitgebreide bloemenhulde en het toegejuichte optreden van het Vlaams Nationaal Jeugdverbond (VNJ).

Voorzitter Wim de Wit herdacht in zijn rake toespraak onder meer dat 100 jaar geleden aan het IJzerfront werd gebroken met de “flaminganterij” en gekozen werd voor een politieke oplossing: “zelfbestuur”. Hij hekelde ook het beleid van open grenzen ten behoeve van mensensmokkelaars en asielbedriegers, want “geen enkele samenleving kan op langere termijn een onbegrensde inwijking overleven”. Tevens brak hij een lans voor een omwenteling die moet leiden tot een Vlaamse republiek. Zijn radicaal besluit: “Vlaanderen moet, nu meer dan ooit, zijn toekomst zelf kunnen bepalen. Zonder belgië, omdat het niet anders kan! Tegen belgië, omdat het moet!” Wél meent hij dat Vlaanderen moet blijven aansturen op een hereniging met Noord-Nederland, zoals in 1815, “want aan de ongrondwettelijke staatsgreep van 1830 hebben wij geen boodschap! Volk, word Staat!” Zéér lang applaus. En mijn parafrase: Volk, word stout!