De viering van de Franse nationale feestdag in Parijs, 14 juli, is opnieuw een pijnlijke afgang geworden voor de wereldvreemde West-Europese leiderskaste.  Over de gehele lengte van de Champs Elysées is de Franse president Macron uitgejouwd en uitgefloten door zijn eigen bevolking.  Op de ongecensureerde beelden, die niet toevallig enkel bij Russia Today te zien zijn, is te horen hoe duizenden mensen jouwen, fluiten en bij momenten hoorbaar ‘Macron démission’ scanderen. (Doorspoelen naar minuut 57 voor het ‘groeten’ door Macron op de Champs Elysees)

De volkswoede tegen Macron is geen verrassing.  Macron wist de macht te veroveren door via een zelden geziene leugencampagne zichzelf naar voren te schuiven als ‘nieuweling’, terwijl hij een telg van het politieke systeem is.  Vervolgens brak hij al zijn verkiezingsbeloftes en profileerde zich als pro-open grenzen en totaal pro-Europa.  Hij verslikte zich echter in een zware nieuwe brandstoftaks, die het terechte volksverzet van de ‘gele hesjes’ op gang bracht.  Dat verzet liet hij echter met nooit gezien  politiegeweld genadeloos neerslaan: zijn eigen lijfwachten timmerden illegaal mee, en met rubberkogels werden tientallen mensen voor het leven verminkt.

De macht van Macron berust vandaag nog uitsluitend op staatsgeweld tegen het eigen volk.   Het levert symbolische beelden op voor de staat van de macht van regeringsleiders in West-Europa anno 2019: duizenden politie-agenten, ambtenaren en soldaten buigen het hoofd, maar achter hen staan de burgers die dat allemaal met hun belastinggeld betalen – en zij schreeuwen luidkeels hun woede uit.  De macht van de chefs berust enkel nog op huurlingen, betaald met het geld van de uitgeperste burgers.  Dat is in België, Nederland, Duitsland en Frankrijk net hetzelfde.