Aangevuurd door de jonge tandem Tom Van Grieken&Dries Van Langenhove is het Vlaams Belang vandaag de grote overwinnaar geworden van de verkiezingen in Vlaanderen. De partij behaalt voor het Vlaamse Parlement liefst 18 % en wordt zo de tweede grootste partij van Vlaanderen.  Die winst komt niet enkel van de N-VA;  die partij verliest 6%, maar blijft met 25,7 % toch de grootste partij van Vlaanderen.  De Vlaamsnationale familie behaalt aldus 43,7 % in Vlaanderen en wordt met vlag en wimpel de grootste politieke familie van Vlaanderen én wellicht van gans België.   

We baseren ons voor dat oordeel op de (voorlopige en gedeeltelijke) resultaten voor het Vlaams Parlement.

Het Vlaams Belang haalde in 2009 nog 15%, wat in 2014 kelderde naar 6%.  Die score wordt nu spectaculair opgedreven naar 18,5%, dat is een winst van liefst 12,5%.  Dat is niet zo gek ver meer van de historische recordscore van 2004, toen het Vlaams Belang 24,1% haalde.  Voorspellers en peilers zagen de geelzwarte golf niet komen aanrollen, mensen die op het terrein kwamen des te meer.  Vooral het enorme succes van de cafébezoeken door Tom Van Grieken en Dries Van Langenhove bij jongeren was enorm.  Maar ook de hoge scores van het VB na schooldebatten waren een teken aan de wand.  Bij die debatten stuurde het VB overigens een hele nieuwe lichting jonge, bekwame kandidaten: ‘Een blik Driesjes’, zoals een journalist het deze week treffend beschreef.  Van Grieken omschreef het vanavond erg mooi: ‘ Bij deze verkiezingen hebben de jongeren aan de ontbijttafel hun ouders ervan overtuigd dat échte verandering mogelijk is.’

Komt die winst van het VB alleen van de N-VA?  Zeker niet.  De N-VA haalde in 2009 13,6%, en dreef dat in 2014 op tot 31,9%.  De N-VA behaalt nu dus 25,7%.  De N-VA blijft dus een enorm grote partij, en stevig de grootste van Vlaanderen.  Het verlies van de N-VA (-6,2%) is maar de helft van de winst van het VB (+12,5%).    

Grote verliezer lijkt vooral de CD&V te zijn.  De partij haalde in 2009 22,9%, zakte in 2014 naar 20,5%, maar keldert nu naar 15,2%.  Als er al een ‘Hilde Crevits’-effect bestond, dan toch vooral in de hoofden van zogenaamde ‘experten’ in TV-studios…

Volgende verliezer is de SP.a.  Van 15,3% in 2009 naar 14% in 2014 zakt men nu door de grens van 10% naar amper 9,9%.

En nog een verliezer is de VLD.  Van 15% in 2009 over 14% in 2014 zakt men nu naar 12,9%.  Ook daar blijft de kaasschaaf elke verkiezing opnieuw zijn werk doen, en nadert de grens van de 10%.

Groen had de champagne koud gezet na een maandenlange steuncampagne vanuit leugenpers en roodgroen onderwijs, maar het resultaat is mager:  6,8% in 2009, 8,7% in 2014, en nu slechts 10%.  Dat is winst, maar geenszins de grote sprong voorwaarts waarvan de roodgroene belastingfans gedroomd hadden.  Van een ruk naar links, laat staan een grote ‘klimaatgolf’, is in Vlaanderen alleszins geen sprake.  Men kan zich ook de vraag stellen, of de drammerige manier waarop roodgroene leerkrachten de scholen misbruikt hebben voor de klimaathetze, hun rebelse scholieren en studenten niet massaal in de armen van het Vlaams Belang hebben gedreven.

Met 5,4% doet de extreemlinkse PVDA tenslotte zijn intrede in het Vlaams parlement.

In een opvallend korte en verzoeningsgezinde toespraak stak VB-voorzitter Van Grieken voorzichtig de hand uit richting N-VA, door ervoor te pleiten met alle kiezers rekening te houden en vanaf morgen samen te werken voor een beter Vlaanderen.  In zijn toespraak gooide N-VA-voorzitter De Wever de deur opvallend niet dicht, en wees hij erop dat ‘Vlaanderen meer dan ooit Vlaamsnationaal stemt’ – een voorzichtige erkenning van het feit dat VB en N-VA hoe dan ook tot dezelfde Vlaamsnationale familie behoren.

Bloeit daar iets moois?  Als CD&V en VLD meteen bereid zijn met N-VA in een Vlaamse Regering te springen, dan zal het bij woorden blijven.  Maar wat als CD&V of VLD weigeren een Vlaamse regering te starten, omdat ze ofwel hun wonden willen likken in de oppositie, ofwel hun kansen op de federale regering niet willen verspelen?  Het worden boeiende dagen.