Spanje is zopas naar de nationale stembus gegaan, en de resultaten zijn vooral op rechts spectaculair: de van oudsher oppermachtige christendemocratische Partido Popular (PP) tuimelt van 28% in 2016 naar 16% nu, het slechtste resultaat ooit voor de partij.  Hun stemmen hollen weg naar de rechtsnationalistische partij VOX, die vanuit het niets meer dan 10% van de stemmen haalt.

VOX heeft succes door de Europese evoluties die nu ook Spanje treffen: de stijgende armoede van gewone Spanjaarden door de liberale globalisering, de massa-immigratie door moslims, de islamisering, de islamterreur, de asielinvasie, de daardoor stijgende criminaliteit.  Ook de Spanjaarden zijn het beu en willen de grenzen dicht, en een einde aan de linkse naïviteit die Europa ten gronde richt.

Maar VOX mag daarnaast ook de Catalaanse nationalisten bedanken.  Sinds het einde van de regeringen van President Franco was het de PP die de erfenis van het ‘Francisme’ verder droeg;  maar de onafhankelijkheidsdrang van Catalonië, en de aanpak daarvan door de PP, wekte groot ongenoegen bij de Spaanse rechterzijde.  Het gaat daarbij niet alleen om de Catalaanse onafhankelijkheid an sich, maar ook over het feit dat links en extreemlinks de Catalaanse kwestie misbruiken om Franco te belasteren, en een echte linkse ‘schuldkultus’ rond de hele Spaanse burgeroorlog willen installeren.

Een grote meerderheid van de Spanjaarden heeft daar helemaal geen zin in.  De gewone Spanjaard ziet President Franco als een groot staatsman, die Spanje gered heeft van de communistische en antikatholieke terreur, en die daarna zijn land uit de Tweede Wereldoorlog hield en ijverde voor nationale verzoening.

De linkse Catalaanse nationalisten stellen daar een zelfvernietigende schuldkultuur tegenover, waarbij elke Spanjaard zich eeuwig ‘schuldig zou moeten voelen voor de ‘misdaden’ die door de stoute Franco en al zijn miljoenen medestanders zouden begaan zijn.  Waar zo’n ‘schuldcultuur’ toe leidt, kan men in Duitsland zien: de morele dictatuur van links, gevolgd door zelfhaat, zelfvernietiging, open grenzen en volksvervanging.

Hét symbool daarvan is wel de linkse poging tot grafschennis, waarbij Spaans links in samenwerking met de Catalaanse nationalisten het graf van Franco in de prachtige Valle de los Caidos wil schenden en ontheiligen.  De verontwaardiging daarover in Spanje is terecht groot.

De VOX-vloedgolf is wellicht een opmaat voor de uitslag van de Europese verkiezingen later deze maand, die een massale doorbraak voor nationalistisch rechts voorspellen.

Overigens doen ook de Catalaanse en Baskische nationalisten het bij deze verkiezingen uitstekend.  JxCat, de eerder centrumrechtse partij van Carlos Puigdemont voor Catalaanse onafhankelijkheid, verliest 1 zetel en gaat naar 7.  Maar de linkse ERC komt zomaar even met 15 zetels het Spaanse parlement binnen, dat is een vooruitgang met 6 zetels.  De linkse nationalisten hadden opgeroepen tot massale deelname aan de verkiezingen, en dat heeft geloond.  De Baskische centrumrechtse nationalisten van PNV hebben 7 zetels, een winst van 1.  De extreemlinkse Baskische partij EH Bildu gaat van 2 naar 4 zetels.

Het ziet er dus naar uit dat de Spaanse eenheidsstaat in zwaar weer komt.  Zal Spaans links het aandurven Spaans rechts van de macht te houden door samen te werken met de Catalaanse, Baskische en andere nationalisten?

Vlamingen doen er alleszins goed aan zich in dat kruitvat wat voorzichtig op te stellen.  Want wie denkt dat de rechtse Spaanse nationalisten zonder slag of stoot de erfenis van Franco zullen laten verloren gaan kent zijn geschiedenis niet.  En in de strijd tegen de islamisering van het continent zullen we hen nodig hebben.