Sommigen zullen het hebben gevreesd, anderen zullen het toegejuicht hebben. Zo zit het Vlaamse huis met zijn vele kamers en ramen nu eenmaal in mekaar en dat zal nog wel een tijdje zo blijven. Een betere plaats, met een sterkere symboliek, dan het door flamingant en doctor in de heemkunde Jozef Weyns uit de Kempische grond gestampte openluchtmuseum, had het traditiegevoelige Vlaams Belang zich niet kunnen wensen. De volkstoeloop, uit alle Vlaamse gouwen en van alle leeftijden, sprak ter zake dikke boekdelen. ‘Wat een opkomst!’ riep voorzitter Tom van Grieken uit en in plaats van met zijn slottoespraak van wal te steken, legde hij eerst die tjokvolle zaal met blije gezichten en opgestoken duimen op de gevoelige plaat vast. Een toegestroomde massa van, naar verluidt, 3.000 hoor- en zichtbaar gemotiveerde Vlamingen, welke voorzitter zou er zich niét aangenaam verrast bij tonen?

Om bij het zinnebeeld van de verrijzenis te blijven, daar werd in wat aardsere bewoordingen ook op gezinspeeld door Vlaamse fractieleider Chris Janssens die als autochtone Limburger de massa in zijn provincie welkom mocht heten. Hij zei het zo: ‘Het verhaal van de oude machtspartijen is uitgeschreven. Het nieuwe verhaal is dat van de nationalisten, de anti-globalisten, de sociale volkspartijen. Het nieuwe verhaal in heel Europa wordt geschreven door het Vlaams Belang en zijn Europese bondgenoten. Wij geven de politiek terug aan het volk’. Van Genkenaar Chris kreeg het volk het trouwens ter plekke voor het zeggen over het regeringsbeleid. Het volk mocht laten horen hoe het dacht over bepaalde ‘draagvlakken’, zoals de instroom op vier jaar tijd van een half miljoen migranten, de verhoging van de pensioenleeftijd en de vele miljoenen subsidies voor moskeeën. Driemaal klonk op de vraag van Janssens ‘Was daar een draagvlak voor?’ het overluide antwoord uit de meegaande zaal: ‘Nee!’

Applaus voor Anke
Nog voor zij ter zake had kunnen komen, mocht Anke Van dermeersch zich verheugen in een warm applaus. Zij had namelijk beloofd dat zij haar toespraak kort en bondig ging houden. Gelach in de goedgezinde zaal, maar het gelach verstomde toen Anke ter zake kwam: de allesbehalve rooskleurige toekomstverwachtingen van onze vrouwen en meisjes, vooral in de multiculturele gettowijken van onze grootsteden, die door de miljoenenmigratie naar Westerse normen onleefbaar dreigen te worden. Haar korte maar rake toespraak besloot zij met wat de Britse Tommy Robinson vindt van vrijheid die ons belangrijkste goed is, maar geen vanzelfsprekende verworvenheid, als ‘het enige wat overblijft als de rest wegvalt’ en waarvoor hij wil blijven vechten en desnoods zijn leven geven. Anke vertaalde dat kort en bondig in ’t Vlaams: ‘Baas zijn en blijven in ons eigen land. Eerst onze mensen, eigen volk eerst!’

Applaus voor Annick
Een mens zou verdorie gaan denken dat het Vlaams Belang geen extremistische maar een evenwichtige partij is, gezien de evenwichtige genderverdeling tussen vrouwelijke en mannelijke redenaars: twee mannen, twee vrouwen, géén tussensoort. Zonder afbreuk te willen doen aan de oratorische kwaliteiten van advocate Anke, zou ik durven schrijven dat Annick mij als redenaar (bestaat daar een vrouwelijk alternatief voor?) aangenaam verrast heeft. Zij noemde zich in Bokrijk door het verleden geïnspireerd voor onze toekomst. Symbolisch, meent zij, voor de partij die zij vertegenwoordigt, die het verleden koestert om de toekomst in een vrij Vlaanderen veilig te stellen, complexloos, zonder toegevingen op essentiële dingen. Tot die belangrijke dingen ziet zij het gezin als een pijler die ondersteund moet worden, want ‘de demografische tijdbom tikt harder dan ooit’. Reden waarom zij zich kant tegen een hogere kinderbijslag voor pas gearriveerde immigranten in vergelijking met een gemiddeld Vlaams gezin. Zij kant zich ook tegen het tweeverdienersmodel dat Vlamingen uitperst als citroenen. In de praktijk werken die vooral om de migratiefactuur, de miljardenstromen naar de bodemloze put die Wallonië heet en het virtueel failliete belgië te onderhouden. Wraakroepend! Om la belgique geeft Annick geen sjiek (MIJN dichterlijke vrijheid), en evenmin interesseren haar de postjes waar de andere partijen mee bezig zijn. Hààr partij moet een zweeppartij zijn en politiek wègen. Applaus of wat had je gedacht?

ONZE mensen beschermen
Voorzitter Van Grieken mocht de spits afbijten met o.a. een vurig en flink onderbouwd pleidooi voor een dringende opwaardering van ons onderwijs dat van top naar flop is afgezakt. Dat verwijt hij de partijen N-VA, CD&V en VLD die al 15 jaar aan de macht zijn en dus allemaal boter op hun hoofd hebben. Laat leerkrachten opnieuw doen waarvoor ze opgeleid zijn in plaats van hen te bedelven onder administratieve en vaak nutteloze last, klinkt zijn pleidooi: laat leerkrachten weer lesgeven. Hij kant zich ook tegen de zoveelste ondoordachte hervorming en gunt de leerkrachten de rust die ze nodig hebben om weer aan kennisoverdracht te werken. Leerlingen die onze taal niet beheersen, moeten een taalbad van een jaar volgen om daarna wél mee te kunnen. Tot slot vindt de gedreven voorzitter zowaar dat Vlaanderen nood heeft aan een partij die onze mensen beschermt en die onze mensen op de eerste plaats zet. En geloof het of geloof het niet: volgens Tom van Grieken is die partij het Vlaams Belang. Straf, he?