De links-liberale agenda wordt op alle gebieden van het publieke leven aan de Nederlanders opgedrongen, dit geldt dus ook voor de sporten en zeker de meest beoefende hiervan, namelijk het voetbal. We leren deze week dat aanvoerders van alle voetbalclubs uit het betaald voetbal de komende speelronde een regenboogband gaan dragen. Vorig jaar was het ook al raak, toen de actie voor het eerst werd uitgevoerd. Het gaat hier om wat men noemt ‘aandacht voor diversiteit’ in het betaald en amateurvoetbal en wordt door Alliantie Gelijkspelen 2.0 verzorgd. Het is een project van de Nederlandse ministeries, oftewel het Nederlands belastinggeld.

Om dergelijke acties te verkopen zien we de links-liberale emotietaal terugkomen, die op vele andere onderwerpen ook te horen valt. Danny Hesp, voorzitter van spelersvakbond VVCS en de Centrale Spelersraad (CSR) laat het volgende over de actie weten;

Op veel amateurvelden droegen jong en oud dezelfde, unieke band en gaven daarmee hun steun aan diegenen die met hun eigen identiteit worstelen. Ik hoop dat het dit jaar nog massaler zal gebeuren. En ik blijf het herhalen: voetbal moet voor iedereen zijn, ongeacht culturele achtergrond, huidskleur, ras, seksuele voorkeur of religie. Iedereen moet met plezier kunnen deelnemen aan zijn of haar favoriete sport, wie je ook bent en wat je achtergrond ook is.

Wie dergelijke zinnen leest, die ziet dat er allemaal problemen worden opgeroepen die er helemaal niet zijn en dus zelf worden gecreëerd, om vervolgens met een eigen oplossing te komen. Dat zijn heel duidelijk trekken van een politiek systeem dat met de dag autoritairder wordt. De daadwerkelijke problemen in het voetbal hebben van doen met het wijdverbreid geweld van allochtone jongeren, maar dat zijn problemen die volgens de officiële ideologie niet bestaan en behoeven dus geen aandacht.

Alliantie Gelijkspelen 2.0, die met dit project op de proppen is gekomen, wordt gefinancierd door de ministeries van Onderwijs , Cultuur en Wetenschap (OCW) en van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VSA). Men zegt hiermee de acceptatie van lesbiennes, homoseksuelen, biseksuelen en transgenders (LHBT’ers) in de sport te willen bevorderen. Men denkt te weten dat in de verenigingen het bij de bestuurders en coaches ontbreekt aan het besef om homo-acceptatie vanzelfsprekend mee te nemen in beleid en gedrag.

Het feit dat op voetbalclubs niet elke trainingsavond over transgenders en homo’s wordt gesproken, blijkt een enorm probleem te zijn en verdient dus dergelijke propaganda. Zo werkt de autoritaire links-liberale agenda in de huidige maatschappij.