Je zal het de traditionele partijen niet openlijk horen zeggen, maar in de grote en middelgrote steden neemt door de immigratie-invasie het aandeel van de allochtone bevolking intussen zo’n gigantische proporties aan, dat de traditionele politieke partijen er alles aan doen om in de gunst te komen bij die allochtone kiezer.  Want de allochtone stem zal in 2018 beslissen over winst en verlies, al zeker in Gent en Antwerpen.

Geen enkele partij bakt het momenteel zo bruin als de CD&V. Niet alleen weigerde ze akkoord te gaan met een verbod op onverdoofd slachten, louter om de moslims niet voor het hoofd te stoten, ze wenst moslims ook systematisch een ‘gezegend suikerfeest’ toe, terwijl ze over de christelijke feestdagen met geen woord rept…

Maar het kan nog straffer: gisteren kondigde de partij aan dat ze de orthodoxe jood Aron Berger op de Antwerpse lijst wil zetten, en dat nadat ze ook al de bloeddorstige moslim Youssef Kobo op de lijst had gezet, die zijn schapen Wilders en Dewinter noemde vooraleer ze barbaars en verdoofd de keel af te snijden.  

Radicale moslims en orthodoxe joden samen in één partij, dat zorgt voor een wel héél grote spreidstand, zelfs voor de tsjeven. Niet alleen is Berger een vurig voorstander van de barbaarse praktijk van het onverdoofd slachten, hij weigert ook onomwonden om vrouwen de hand te schudden.

Zoals gebruikelijk wordt die weigering ingekleed als een vorm van ‘respect’ voor zijn eigen vrouw.  In werkelijkheid zijn chassidische Joden, net als moslims, bezeten van de idee van de ‘onreinheid’ van de vrouw.  Terwijl de oeroude volkseigen religies in gans Europa de vrouw in hoog aanzien hielden, als symbool van vruchtbaarheid, leven en gezinsgeluk, en ook het Christendom er niet in slaagde die verering van de vrouw te stoppen (getuige de Mariaverering die in Vlaanderen en grote delen van Europa veel sterker werd dan die van Christus zelf), prediken Jodendom en islam zonder meer de vrouwvijandigheid.  In het Jodendom zijn de vrouwen de helft van hun vruchtbare leven onrein: Niet alleen de zeven dagen van de menstruatie, maar ook de zeven dagen daarna. In deze periode, die wordt afgesloten met een mikwe (reinigend bad), worden ze compleet geïsoleerd en uitgestoten.   Elke vorm van fysiek contact tussen man en vrouw is verboden.  Eten van hetzelfde bord, op hetzelfde kussen zitten of een bed delen mag niet. Volgens het orthodoxe Jodendom is het zelfs niet geoorloofd om spullen aan elkaar te geven: de man mag een object pas oppakken als de menstruerende vrouw het heeft neergelegd.  Deze rituele afscheiding van vrouwen heeft consequenties voor het maatschappelijk leven. Door haar onreinheid kan een joodse vrouw niet dezelfde religieuze functies hebben als een man. Ook moeten vrouwen in een synagoge in een aparte ruimte blijven.

En daarom wil Berger dus geen vrouwen de hand geven: hij weet niet, of ze ‘onrein’ zijn, en neemt dus maar het zekere voor het onzekere.  Niks geen respect, wel een ingebakken afkeer en argwaan tegen de vrouw als vrouw.  Kompleet strijdig met onze Europese normen, onze waarden, onze gebruiken.

De CD&V wringt zich momenteel (zoals gewoonlijk) in allerlei bochten, uiteraard hopend dat de storm zal gaan liggen en dat Berger gewoon op de lijst kan gaan staan. De nieuwe waarden van de CD&V: plat op de buik voor de allochtone en Joodse stem, uitverkoop van hun (sowieso al wazig en kleurloos) partijprogramma, en ALLES, echt alles doen om toch maar macht te kunnen houden in het politieke landschap. Zum kotzen!