Afgelopen weekeinde kreeg een afgelegen kerkje in het kleine dorpje Kuttekoven heel wat persaandacht. Brandstichting, vandalisme en een groep trouwe gelovigen die actievoerden. De reden: een gekruisigde koe, midden in de kerk. Of dat onder de noemer ‘kunst’ kan geplaatst worden laat ik geheel in het midden en de boodschap die ermee gepaard zou gaan laat ik ook aan mezelf voorbijgaan. Daarvoor krijgt de ‘kunstenaar’ genoeg aandacht in de mainstream media. Maar de vraag die hem bij vraaggesprekken nooit wordt gesteld is: waarom een kerk? Waarom geen synagoge, moskee of boeddhistische tempel? Het antwoord ligt immers voor de hand: Katholieken laten sinds jaar en dag op hun kop zitten. In de eerste plaats hun leidinggevenden.

Bisschoppen, kardinaals tot zelfs de paus toe zijn al decennialang mak voor dit soort bewuste provocaties. Buiten een reactie in de krant dat ze het “niet netjes vinden“, hoor of zie je ze niet. En daar profiteren dit soort aandachtshoeren van. “Kijk ik hang een koe aan een kruis. In een kerk. Omdat het kan. Niemand gaat me tegenhouden.” En gelijk hebben ze dan ook. Helaas. En als er dan toch mensen op reageren – en zelfs tot overmaat van ramp brandstichten – zijn het alweer die ‘verzuurde’, ‘ouderwetse’ en ‘oer-conservatieve’ Puriteinen waarnaar verwezen wordt. “Zie ze daar staan met hun Rozenkrans. Wat een clowns!“

Maar wat met die andere religies? Want laat ons eerlijk zijn en even focussen op die ene bewuste religie waar de links-liberale cultuur-Marxistische meute warm voor loopt: de islam. Waar zitten de ‘Je suis Charlie’-helden anno 2017? Nergens hoor je ze nog want “sja, iemand vermoorden voor een cartoon kan niet, maar ergens hebben ze het toch zelf gezocht, want de cartoons waren toch wel beledigend…” Schrik. Angst. De staart tussen de benen en enkel de achterkant die je nog ziet van deze stoere mannen en vrouwen. ALLEMAAL hebben ze hun kak ingetrokken. ALLEMAAL raden ze af cartoons over de islam te maken, laat staan te publiceren. Cartoons, lieve mensen. Een tekening. Laat dat goed tot u doordringen. Maar een koe ophangen aan een kruis, in een nog niet ontheiligde kerk mét de intentie om te provoceren? “Dat is toch leuk?“, “Dat is toch grappig?” Niet dus. Daar beledig je evengoed mensen mee. Mensen die wél onze rijke Europese beschaving hebben opgebouwd. Mét kunst en cultuur. Mét degelijk onderwijs. Met een vréédzame levensbasis, gestoeld op respect voor eenander. Mensen die onder andere wél de gelijkheid tussen man en vrouw erkennen.

Ofwel respecteer je alle religies (wat Katholieken wel degelijk doen, zelfs de ‘oer-conservatieven’ van Pius X en andere groeperingen), ofwel scheer je écht alle religies over dezelfde kam en laat je het lachen met moslims, joden, boeddhisten, zoroasters, volgelingen van het spaghettimonster en zo meer ook toe. Overigens, wie het filmpje hieronder van de actie afgelopen weekeinde bekijkt stelt samen me mij vast dat zowel de kunstenaar als een aantal verwarde fans zichtbaar en hoorbaar staan te lachen met de biddende Katholieke actievoerders. Hun goed recht natuurlijk! Het zegt meer over zichzelf en hun gebrek aan respect dan over de actievoerders of de Katholieken in het algemeen. Maar dan dezelfde vraag als hierboven: gaan ze dit ook doen wanneer moslims op hun tapijtje zitten tijdens het vrijdaggebed? Hetzelfde scenario, enkel een andere plaats en een andere manier, maar met hetzelfde doel: bidden tot God. Het antwoord is zonder twijfel: neen! Want moslims, dat is cultuur en zo. Daar lach je toch niet mee? Vrijheid van religie en al. Maar niet voor Katholieken dus.

Wereldvreemdheid heeft een gezicht en dat kan je gaan bekijken in Kuttekoven. Als het kan zonder brandversnellers graag. En het is zeker geen verplichting.

Een persoonlijke dank voor Dries Goethals van Pro Familia voor het opzetten van de actie tegen deze ontering van een Katholieke kerk.