Zegt het u nog iets, de naam Harlem Desir? Harlem Desir (Parijs – 1959) is de zoon van een communistische schooldirecteur, afkomstig uit het overzeese gebied Martinique en een moeder afkomstig uit de Franse Vogezen. Harlem schopte het tot Europees parlementslid, eerste secretaris van de Franse PS en lid van de Franse regeringen Valls I en II. Tijdens dat uitvoerend mandaat werd hij vaak bekritiseerd als onbekwaam. Bij de voorverkiezingen voor het presidentschap in 2017 steunde hij Manuel Valls, een foute keuze zo zal blijken. Voor hij in de politiek ging, was hij achtereenvolgens animator op Europe N°1, werkte hij bij een uitgever en werd zelf uitgever van Mix, een gratis maandblad.

Harlem Desir was ook korte tijd actief bij de Trotskistische jeugdbeweging. Samen met Julien Dray richtte hij SOS Racisme op. U kent ze nog wel, de mannen met het gele handje met de slogan: ‘Touche pas à mon pot’. Naar eigen zeggen evolueerde SOS Racisme van een promotieteam van de multiculturele samenleving naar een groepering die het opnam voor de mensenrechten. Maar zoals het een goede socialist past, kon hij met zijn pollen niet uit de kassa blijven. Als bediende van ‘l Association régionale pour la formation et l’éducation des migrants’, een overheidsorganisme, incasseerde het heerschap maandelijks 8.900 FF netto (1335,00€).

Het bleek om een fictieve job te gaan. Desir werd hiervoor veroordeeld tot 18 maanden gevangenis, voorwaardelijk en 30.000 fr. Boete. In 1992 kreeg hij van François Mitterand gratie, daardoor werd hem 13.300 FF (2000€) aan verkeersboetes kwijtgescholden. Na SOS Racisme te hebben verlaten – ook daar had hij in de kas gegraaid – stichtte hij in 1992 een politieke partij onder de naam ‘Le Mouvement’, die na enkele maanden een ‘denktank’ werd. Hetzelfde jaar werd hij lid van de Parti Socialiste en werd het jaar daarop lid van het nationaal bureau. In 2003 werd hij nationaal verantwoordelijke.

Omdat de man nu niet meer verkozen werd – we wezen er al op dat hij op een verkeerd paard had gewed – kan hij nu aan de slag bij de OVSE. De OVSE, de ‘Organisatie voor Veiligheid en Samenwerking in Europa’, is een organisatie die de samenwerking tussen haar zevenenvijftig lidstaten op militair, economisch en humanitair gebied wil bevorderen. Internationaal is deze beter gekend als OSCE. Desir moet daar over de ‘persvrijheid’ waken. Met zo’n heerschappen is de neutraliteit, de onpartijdigheid en objectiviteit gegarandeerd… Daar hangt natuurlijk een serieus prijskaartje aan. Zou de trotskist wel rondkomen met de 122.195 € netto per jaar (10.182 € per maand) die hij daar gaat verdienen?

En dan moeten we het nog even over Julien Dray (Oran- 1955) hebben. Zijn parcours vertoont veel gelijkenissen met deze van Desir, eerst trotskistisch militant, dan bij de Ligue Communiste Révolutionanaire en vervolgens bij de PS. En ook zijn streken vertonen veel gelijkenissen met deze van zijn vriend. Beiden kunnen moeilijk het onderscheid maken tussen ‘het mijn en het dijn’. Echte socialisten, enfin.

De man maakte ook deel uit van le Bureau National van de PS. Eerst kwam hij in het nieuws door de aankoop – aux frais de la princesse natuurlijk – van een uurwerk van 38.000€. Bij SOS Racisme, waar hij samen met Desir covoorzitter was, werd hij beticht van het verduisteren van  351.027€. Later zou de communist, met luxesmaken, nog in opspraak komen voor de aankoop van boekentassen en balpennen, waarvoor hij zonder blozen (met het geld van een ander) 2000 tot 4000 euro uitgaf.

Door de rampzalige verkiezingsuitslag van de PS, moet de medesticher van SOS Racisme en vriend van Hollande, nu een nieuwe job gaan zoeken. Enfin, hij heeft die job al gevonden. Binnenkort wordt hij een uitstekend bezoldigd medewerker van LCI,  het informatiekanaal van TF1. Ook daar objectiviteit gegarandeerd natuurlijk.

Toch wel lonend, dat antiracisme.