(Deel II) Waarom Hongarije?

Waar de eerste Vlaamse emigratiekandidaten met rechts-nationalistische achtergrond nog vooral interesse leken te hebben in de Scandinavische landen als mogelijke emigratiebestemming, is die interesse om duidelijke reden toch wat bekoeld. Met name Zweden zinkt zienderogen weg in een multicultureel moeras van geweld en politieke debilisering. Het leven is er bovendien erg duur, naast de lage vastgoedkosten op het platte land geen verwaarloosbare factor.

In landen als Polen en Hongarije echter, zijn niet alleen de vastgoedprijzen aantrekkelijk, de leefkosten en het politieke klimaat zijn er, althans voor ons, veel aantrekkelijker. Buiten de steden is de bevolkingsdichtheid er, zeker in vergelijking met de veelkleurige mierenhoop die de Nederlanden geworden zijn, zeer laag. Levensmiddelen zijn er in vergelijking spotgoedkoop, zelfs op restaurant – alvast als men binnenlandse producten aanschaft, maar op dat gebied is de keuze zeer uitgebreid. Bovendien zijn de winters niet alleen nog échte winters – koud met veel kans op sneeuw – , maar volgt er ook een lange, droge en warme zomer op. Het leven is er nog dorpser, simpeler en kort gezegd te vergelijken met wat wij ooit hadden, maar nu moeten ontberen. De mensen zijn er behoudsgezinder, behoedzamer en patriottischer en aanzien tradities als heilig.

En dan is er nog de Hongaarse premier, uiteraard, die ons Westerse ‘deplorabelen’ in feite uitnodigt. Weggezet door “Brussel” als gevaarlijke, xenofobe populist houdt de Hongaarse premier in verband met de huidige catastrofe in West-Europa en het grote ongenoegen van de autochtone West-Europeanen de eurofiele kaste graag een spiegel voor. Maar er is meer aan de hand dan leedvermaak. Want net als in Scandinavië lopen sommige delen van het Hongaarse platteland aan ijltempo leeg door de groei van de steden en vooral Boedapest, door vergrijzing en door arbeidsmigratie naar West-Europa.

De jeugd wil niet op het platteland blijven, waar weinig goede jobs zijn en überhaupt weinig om handen is wat bijvoorbeeld vrijetijdsmogelijkheden betreft. Het gevolg zijn op sommige plaatsen haast spookdorpen waar het steeds moeilijker wordt bepaalde goederen of diensten te verkrijgen: bakker weg, loodgieter weg, garagist weg. Bovendien is het gemiddelde netto maandloon in Hongarije 657 euro. Toerisme maar ook inwijking van kapitaalkrachtigen is een redelijk snelle manier om dat gemiddelde omhoog te krijgen en consumptie aan te zwengelen.

Van een Westers pensioen kan men in Midden-Europa nog behoorlijk leven. Bovendien zou het een geode zaak zijn voor de Hongaren als jonge gezinnen met vakmannen hun weg zouden vinden naar de dorpen waar men ze nu node moet missen. De enige reden dat de Hongaarse bevolking namelijk niet in ijltempo vergrijst, is het torenhoge geboortecijfer binnen de Roma-gemeenschap – en laat dat nu volgens alle statistieken eens net de minst actieve deelnemer aan economische activiteiten zijn.

 Hongarije wil het jonge gezinnen al lang zo comfortabel mogelijk maken: na elke geboorte mag de moeder twee jaar thuisblijven met de zuigeling, haast zonder loonverlies. Jonge koppels die een landbouwbedrijf willen beginnen krijgen renteloze leningen van de staat. En in tegenstelling tot hier is er nog veel goede landbouwgrond te krijgen. Aan plaats, geen gebrek!

Morgen:

Deel III:  Is hier blijven de enige, laat staan beste optie voor een gezin met kinderen?