Het schandaal dat is uitgebarsten rond het graaien in intercommunales heeft niet onverwacht als eerste een SP.a-er over zijn zakkenvullen doen struikelen: de Gentse socialist Tom Balthazar.  Maar nu de bal aan het rollen is, blijkt hij maar het topje van de ijsberg te zijn, en zoals steeds is het bij de rode kameraden het ergst.  Marcel Logist, voormalig SP.a-burgemeester van Tienen, heeft 30 bezoldigde mandaten, Jean Vandecasteele, SP.a-schepen in Oostende, heeft er liefst 12 bezoldigde in intercommunales.  Links kaatste de bal meteen ook richting N-VA, want de absolute topcumulard van Vlaanderen inzake bezoldigde en onbezoldigde mandaten is NV-A’er Koen Kennis, die maar liefst 40 mandaten kreeg waarvan 18 bezoldigde.  Dat is een aantal waarvan ze zich zelfs bij de PS in hun koffie verslikken.

Dat record van een N-VA’er legt ook een pijnlijke waarheid bloot: links en de andere centrumpartijen hebben decennia gegraaid, maar de N-VA heeft sinds haar grote overwinning bij de lokale verkiezingen van 2012 nergens en nooit ook maar enig bezwaar gemaakt tegen die intercommunalezwendel.  Al wie langer dan 5 jaar aan politiek doet weet nochtans dat die eenvoudig samen te vatten is: er zijn veel te veel intercommunales, die veel te veel bestuursmandaten hebben, waar veel te veel politici veel te veel extra geld aan verdienen – doorgerekend aan de belastingbetaler, uiteraard.  Iedereen erkent dat – maar niemand schaft het af, zoals in België gebruikelijk is.  Wat we in Vlaanderen zelf doen, doen we even slecht.  Wist u dat de productie van elektriciteit in dit land de voorbije jaren elk jaar GOEDKOPER is geworden?  En dat de prijsstijgingen in onze facturen uitsluitend te wijten zijn aan extra belastingen – waarmee o.a. al deze mandaten betaald worden?

De kern van de zwendel ziet eruit als volgt:  op een adres, centraal gelegen in de buurt van het stadhuis, vergadert om 17 uur de algemene vergadering van intercommunale 1, om 17.30 uur de raad van bestuur, om 18 uur het dagelijks bestuur, en om 18.30 uur het ‘verloningskomitee’, en daarna eventueel nog een ‘pensioenkomitee’.  Dat is 4 tot 5 maal 200 euro incasseren voor agenda’s van niets, of losweg 1000 euro of méér op één avond.  Dat is een uurloon van 600 euro.  En om 19 uur begint op hetzelfde adres de carroussel opnieuw, maar dan met intercommunale 2…  Die zwendel draait al jaren.  Iedereen weet het, maar niemand verandert er wat aan, want teveel politieke kippen pikken mee uit de ruif.  En bovenop die zwendel zijn nu de NV’s gekomen: intercommunales planten zich voort en richten samen NV’s op, die volledig buiten elk toezicht vallen…   

Bart De Wever nam de vlucht vooruit en maakt bekend, dat Koen Kennis op die manier op één jaar tijd (zijn schepenwedde inbegrepen) liefst 94.000 euro op zak stak.  De Wever probeerde het bedrag wat te omfloersen door te stellen: ‘ Dat is gedeeld door 13 maanden 7.237 euro netto per maand.’  Er is nochtans geen enkele reden om het systeem met 13 maanden door te trekken naar de politiek.  Het echte bedrag moet dus over 12 maanden gerekend worden, en dat geeft 7840 euro netto.  Volgende twijfelachtige verdedigingslinie van De Wever: “Als zij er ook écht voor werken, mogen ze er ook iets aan verdienen”.  Tja, is een schepenambt van een stad als Antwerpen dan geen voltijdse job?  De vraag rijst dan: wanneer heeft Kennis voor zijn 40 mandaten gewerkt?  Als dat tijdens de werkuren was, kan zijn loon als schepen dan niet volstaan?  En als het daarbuiten was, kan men dan ook even voorleggen hoeveel vergaderingen hoelang geduurd hebben en hoeveel er daarvan op dezelfde dag doorgingen? 

Laatste twijfelachtige bewering van De Wever: Koen Kennis is eigenlijk geen strikte partijpoliticus, want ‘het is iemand die is overgekomen vanuit de private sector naar de politiek; met de weddes die men daar gewoon is.’  Tja, dat Kennis ooit in de privé gewerkt heeft, dat zal wel;  maar dat hij ‘overgekomen is uit de privé’ is toch lichtjes lachwekkend.  De familie Kennis is van oudsher een onderdeel van de Antwerpse Volksunie, moeder Kennis zetelde al in de gemeenteraad van een district (toen nog gemeente) in de jaren ’70.  Koen Kennis zelf was actief in het Vlaams Nationaal Jeugdverbond (VNJ), waar hij een rol speelde in de grote VNJ-afdeling Mortsel, en daarna was hij actief in het KVHV van Antwerpen, de latere kweekvijver van talent voor VB en N-VA (dat hij overigens actief in een meer linkse richting probeerde te duwen, o.a. met steunbetuigingen aan het ANC in Zuid-Afrika).  Het lijkt ons twijfelachtig dat De Wever die achtergrond van Koen Kennis niet zou kennen;  beweren dat Kennis dus is ‘overgekomen vanuit het bedrijfsleven’ lijkt een leugentje om bestwil, om verdere fall-out van de affaire te vermijden.

Maar de hoofdvogel werd wellicht afgeschoten door Siegried Bracke, de volstrekt onbetrouwbare opportunist die ooit als VRT-journalist bezoldigd in het SP.a-partijblad schreef, en onze Vlaamse leeuw ‘een vod’ noemde.  Met 15000 euro per maand is hij als voorzitter van de Belgische Kamer van Volksvertegenwoordigers – een rol waarmee hij als nieuwbakken ‘Vlaamsnationalist’ overigens geen seconde problemen heeft – de best betaalde politicus van het land, maar gevraagd naar zijn extra vergoeding bij Telenet wist hij niet meer uit te kramen dan: ‘Dat is privé’.  Pardon?  Als dat bedrijf zopas misbruik maakte van zijn quasi-monopoliepositie om zijn tarieven eenzijdig te laten stijgen met nog eens 2%?  Terwijl we al schandalig veel betalen voor digitale televisie?

HIER de verklaringen van Siegfried Bracke

Laten we hopen dat nu het deksel van de beerput is, het er niet te snel weer opgedraaid wordt – zoals na de VISA-crisis in Antwerpen gebeurde.  Wie in de politiek wil, moet dat vanuit overtuiging doen.  Wie veel geld wil verdienen, moet consequent zijn, de politiek verlaten en op eigen risico een bedrijf beginnen.