In juni verscheen een interessante artikel over de asielcrsisis en het daaraan gekoppelde migratieprobleem. Het artikel blijft brandend actueel. Op Politico.eu werd door Jim Molan kritisch stilgestaan bij de migratiepolitiek die Europa aan het voeren is en gevoerd heeft de afgelopen jaren. “De EU moet dringend de Australische migratiepolitiek overnemen,” is zijn conclusie.

Molan, de architect van het Australische asielbeleid, verklaarde dat de EU dringend het Australische model moet overnemen om asielzoekers tegen te houden: “Het is een driedelig model. De eerste stap is het terugsturen van de migranten die illegaal onderweg zijn naar de EU. Voor Australië betekent dat concreet de migranten van hun bootjes plukken en terugbrengen naar de kustlijn waar ze vertrokken zijn. Voor de EU – die overigens een langere kustlijn heeft dan Australië, terwijl dikwijls het omgekeerde wordt beweerd om te argumenteren ‘dat het voor Australie gemakkelijk is om de grens te bewaken’ – zal dat ook betekenen dat illegale migranten teruggebracht worden naar het eerstvolgende veilige land waar ze vandaan komen.“

“De tweede stap, indien asielzoekers alsnog de grens illegaal weten over te steken, is ze opvangen in plaatsen waar in verhouding geen EU-onderdaan komt. Voor Australië zijn dat Pacific Island of Nauru of op Papua New Guinea’s Manus Island. Wie denkt dat het inhumaan is om asielzoekers niet op te vangen in de EU moet weten dat het sowieso humaner is om ze op te vangen in Jordanië, Libanon en Turkije. Daar help je deze migranten écht mee. De derde stap is het duidelijk maken dat, vanaf het ogenblik dat migranten illegaal de EU betreden, ze geen kans maken om ooit te verblijven in de gewone woongebieden in de EU. Zelfs niet wanneer ze geregulariseerd zouden geraken. Voor Australië zenden we deze geregulariseerden eveneens naar Nauru of Manus. En naar derde landen waar we financiële afspraken mee hebben per migrant, zoals bijvoorbeeld Cambodia.” Dat dit laatste wordt afgeschoten door critici hoeft geen betoog.

Australië kan zich echter beroepen op een succesvolle én humane migratiepolitiek ten aanzien van bootvluchtelingen: “Tussen december 2007 en 18 september 2013 stierven er op zee 1.100 illegale migranten. Tussen 19 september 2013, de dag waarop het Australische asielbeleid in voegen ging, en 9 december 2013 stierven er 39. Sindsdien viel er geen enkele dode meer…” Weigert Australië dan iedere asielzoeker? “Neen, onze politiek laat 200.000 nieuwe Australische burgers per jaar toe. Daarvan zijn er tussen de 12.000 en 14.000 vluchtelingen die we opvangen. Met de Syrische crisis hebben we besloten om er jaarlijks 12.000 extra toe te laten. In 2016 vingen we zo een 19.000 vluchtelingen op.“

Molan voegt er nog aan toe dat de EU ook moet inzien dat er minder kans bestaat op terrorisme op eigen bodem, door illegale migranten te weigeren: “Nice, Parijs, Brussel, … al deze steden zijn getroffen door aanslagen gepleegd door migranten die illegaal de EU binnenkwamen. Het terrorisme zal niet gestopt worden door het verstandig sluiten van de grenzen, maar de kans op nieuwe terroristen die binnenkomen, wordt hierdoor wel enorm verkleind. Voeg daarbij een degelijk veiligheidsbeleid in de EU-landen en de nodige sociale contracten die worden afgesloten met nieuwkomers en de rust zal wel degelijk terugkeren.“