De fameuze wet Philippe Moureaux(PS) – beter gekend als de antiracismewet van 30 juli 1981 – was in feite weinig origineel. Zoals zoveel wetten was hett een kopie van een bestaande buitenlandse wet. In dit specifiek geval van de Franse ‘Loi Pleven’, die later nog zal aangepast worden (Loi Gayssot, genoemd naar een communist). De aanzet tot al die muilkorfwetten was een conventie van de UNO van 21 december 1965 (International Convention on the Elimination of All Forms of Racial Discrimination), dewelke op 4 januari 1969 in werking trad. Maar ook enkele antisemitische aanslagen versnelden het in werking treden van opiniedelicten. Alsof het ene met het andere te maken had.

Om van een mening/overtuiging een delict te maken, en die wetten er snel door te drukken, verscholen Frankrijk en België zich achter twee bloedige aanslagen. Bij een aanslag in oktober 1980 vielen er in een synagoge, in de rue Copernic in Parijs, 4 doden en 46 gewonden. In 1981 was het de beurt aan Antwerpen. Toen werd de Diamantbeurs in de Hovenierstraat het doelwit van terroristen. Bilan: 3 doden en 106 gewonden.

Deze terroristische aanslagen waren het perfecte alibi om de wetgeving aan te passen en alles op één hoopje te gooien: antisemitisme, racisme en xenofobie. Nochtans was de bestaande wetgeving, om beide aanslagen streng te beteugelen, voldoende. In beide landen konden de hoven van assisen daarvoor de zwaarste straffen uitspreken. Maar neen, dat volstond niet, men creëerde een instrument dat alle kritiek op de vreemdelingeninvasie de kop moest indrukken.

Waarom halen we die oude koeien uit de gracht, zal u zeggen? Om de eenvoudige reden dat wanneer het in Parijs regent, het vaak druppelt in Brussel. En de ‘geruchten’ die ons van over de ‘open grenzen’ bereiken, beloven weinig goeds.

We weten het al een tijdje: de sociale media zijn een doorn in het oog van de politiek-correcte meute en de leugenpers. Na ‘Le Monde’, ‘Libération’ en de TV-zender ‘Arte’, pleitte nu ook de ‘rechtse’ Franse krant ‘Le Figaro’, voor het strafbaar stellen van het verspreiden van ‘valse informatie’, of ‘Fake News’. Wanneer zij bepalen dat het regime Bashar-al-Assad kinderziekenhuizen bombardeerde, dan hoeven wij daar niet meer aan twijfelen. En ook over het sjoemelen met centen van de The Clinton Foundation, zullen we onze mond moeten houden. De duivels zijn: Poetin, Trump, Farage en Le Pen. De goden zijn Clinton, Obama, Merkel en noem maar op.

De drie vernoemde kranten en de Duits/Franse zender zijn nu van plan om een rubriek te openen om zogenaamde ‘onwaarheden’ aan te klagen en te ontkrachten. ‘Onwaarheden’ en ‘nepinformatie’ verspreiden is blijkbaar een privilege van de pers.

Volgens de Duitse krant ‘Der Spiegel’ is er in het land van Merkel iets gelijkaardig in de maak. Het blad weet te vertellen dat er een ‘Centrum voor de verdediging tegen onjuiste informatie’ gestalte krijgt. Deze dienst zal binnen de schoot van het ‘Bundespresseamt’ – de federale persdienst – functioneren. Deze dienst, onder de controle van Merkel, telt nu al zo’n 500 medewerkers. Een voorstel werd al geformuleerd: iedereen, die valse informatie verspreidt, en deze niet binnen de 24 uur terugtrekt, stelt zich bloot aan boete van maar liefst € 500.000.

De nare Luxemburger, Juncker, heeft zich ook al in die zin uitgesproken. Cognakske verlangt van de sociale media een consequente aanpak om de verspreiding van nepnieuws op internet tegen te gaan. Het is nu nog even wachten vooraleer België en Nederland dit gedrocht ter sprake gaan brengen. Interessant is misschien ook al het standpunt van het openbaar ministerie in en bij een geding in Gent: “De vrijheid van meningsuiting dient om alle stemmen, zowel dissident of negatief te beschermen en te verzekeren. Wanneer echter blijkt dat deze vrijheid van meningsuiting misbruikt wordt om onjuiste informatie te delen lijkt het mijn inziens nodig om hier ‘hard’ tegen op te treden”. Vraag is natuurlijk: wat is ‘juiste’ informatie? Is dat de politiek-correcte regimetaal, de eenheidsworst?

Hoewel we ons niet aangesproken voelen door de vermeende nepinformatie, zullen in 2017 op onze hoede moeten zijn, zoveel is zeker.

Laat ons u allen toch een radicaal, strijdvaardig, politiek-incorrect en gezond 2017 toewensen!