Je kon er veel geld op inzetten dat het islamitische offerfeest bij een aantal politieke partijen de nodige gelukwensen zou teweegbrengen. En jawel, buiten de sp.a konden ook de Open Vld en CD&V hun feestvreugde niet bedwingen. Dit terwijl met Pasen en Kerst er bij beide partijen minder animo is om hun gelovige kiezers de nodige vreugde toe te wensen.

De CD&V kreeg eerder nog door verschillende media het verwijt toegeworpen dat ze omwille van de stemmen bepaalde principes overboord gooit, onder andere dat religie ondergeschikt is aan dierenleed. Het wetsvoorstel om het onverdoofd slachten bij joden en moslims te verbieden, kwam er om die bedenkelijke, maar voorspelbare reden niet.

Maar de Open Vld verlaat al helemaal de vrijzinnige en liberale principes. Religie is immers uit den boze voor de échte liberaal. En laten we even citeren uit de beginselverklaring van deze blauwe partij: “de politieke krijtlijnen mogen niet meer worden getrokken op basis van een geloofs – of levensbeschouwelijke overtuiging. Gelovigen, zowel als niet -gelovigen kunnen actief zijn in een partij die noch een geloofsovertuiging, noch het ontbreken van een geloofsovertuiging als uitgangspunt neemt voor het ontwikkelen van een politiek of maatschappelijk bestel”.

Maar zoals we nu kunnen vaststellen is de Open Vld toch kieskeurig als het aankomt op het uiten van wensen. Bij de ramadan, het islamitisch suikerfeest en gisteren bij het offerfeest van diezelfde religie, wenste de partij van Gwendolyn Rutten de moslims specifiek een vrolijk(e) ramadan, suikerfeest en dito offerfeest. Met het Katholieke Paas- en Kerstfeest kregen de volgers op Twitter geen vrolijk Pasen of Kerst toegewenst, maar wel een fijne vakantie. Een wezenlijk verschil met andere woorden.

Niet alleen bij deze selectieve religieuze knieval, maar ook inzake de politieke besluitvorming (ondermeer het toelaten van onverdoofd slachten) door de hoge heren van deze partij – en dit op alle niveaus – is het duidelijk dat er wel degelijk ‘krijtlijnen worden getrokken op basis van een geloofs- of levensbeschouwelijke overtuiging‘, in tegenstelling tot wat hun eigen beginselverklaring vermeldt. En we weten uiteraard over welke religies het dan wél gaat en dewelke vooral niet.

Uit de reacties, volgend na de vraag van Pegida Vlaanderen om beleefd, doch eerlijk te reageren op de wensen van CD&V en Open Vld op Facebook, mogen we afleiden dat het gros van de bevolking deze populistische wensen gemakkelijk doorziet. De sp.a verliest meer en meer misnoegde, mandatarissen van vreemde origine – en bijgevolg leden en kiezers – dus schieten de liberalen en Christen-democraten uit de startblokken om zoveel mogelijk van die zwevende vreemde stemmen binnen te halen tegen 2019.

Bij de PVDA, nochtans ooit nog een minzame partner van de AEL (Arabisch Europese Liga) van Abou Jahjah, vonden we op Twitter geen wensen terug voor het offerfeest. Het moet zijn dat deze partij toch nog enige consequentie aan de dag legt als het op de woorden van hun huisfilosoof Karl Marx aankomt, namelijk dat Godsdienst het opium van het volk is. We maken ons echter geen illusies dat op deze partij niet moet gerekend worden om tot een algemeen verbod op onverdoofd slachten te komen.