De 15de IJzerwake is achter de rug. Geen speciale feesteditie, maar wel een hart onder de riem voor de organisatie dat het aantal deelnemers dit jaar niet langer daalde, maar stabiel bleef. 4000 Vlamingen namen deel aan dé Vlaamse herdenkingsbijeenkomst voor de gevallen Vlaamse soldaten tijdens de Grote Oorlog. Een kort verslag.

Wie aanwezig was op de IJzerwake zal met een tevreden gevoel naar huis zijn teruggereden. Het programma is ondertussen al gekend: een misviering voor de gesneuvelden van het slagveld, zang, muziek, toespraken en tussendoor enkele bindteksten. Hierbij viel ons vooral de zanger-met-gitaar Wilfred uit Nederland op. Met zijn politiek-incorrecte teksten, bracht hij enkele mooi gezongen nummers. Van hem gaan we in de toekomst ongetwijfeld meer horen.

Tijdens de toespraak van IJzerwake-voorzitter Wim De Wit werd – net zoals vorig jaar – gewaarschuwd voor het gevaar dat massa-immigratie met zich meebrengt. Hij wees daarbij specifiek op het resultaat van die immigratie: de invoering van een religie die weinig compatibel is met de Europese manier van leven. Aangezien De Wit daarmee de identiteit van Europa – en bijgevolg de Vlaamse identiteit – wil verdedigen, paste dit stuk van zijn toespraak perfect op de IJzerwake. Tenslotte zijn vele Europeanen tijdens de Eerste Wereldoorlog niet gesneuveld om datzelfde Europa nu zomaar in handen te geven van een nieuwe invasie: die van de asielzoekers.

Van de rede van Bart Laeremans onthouden we vooral dat de Vlaamse boodschap ‘positief’ moet gebracht worden. Het is een pleidooi dat Laeremans altijd al verkondigd heeft. Hij bedoelt daar allerminst mee dat we niet langer acties mogen voeren, integendeel. De Vlaming is van nature erg verdraagzaam, maar moet tegelijkertijd weerbaar blijven. Met andere woorden, breng uw nationalistische boodschap beleefd, vriendelijk, goed onderbouwd en met overtuiging, maar eveneens met haar op uw tanden. We verkondigen immers de enige juiste boodschap.

Het IJzerwake-gebeuren na het officiële gedeelte geraakte dit jaar – eindelijk – in een stroomversnelling. Na vele jaren moeite doen om naast de gigantische en soms wel héél warme en donkere VNJ-tent een letterlijk en figuurlijk verfrissend gedeelte te creëren, was het dit jaar toch gelukt. Onze medewerker Rob slaagde erin om een straat op te zetten tussen de weide en de VNJ-tent. Het hoeft niet te verbazen dat het gros van de IJzerwake-deelnemers met het zonnetje in het gezicht en de zeelucht in de haren uren bleven hangen aan de verschillende verkoopstanden van zelfstandigen met een hart voor Vlaanderen. De aanwezige drankstand was daarbij geen overbodige luxe…

Er is nog een lange weg te gaan om de IJzerwake de 21ste eeuw in te loodsen op gebied van uitzicht en organisatie, maar mede met de hulp van de professionele deelnemers komt het zeker in orde. We kijken al uit naar de volgende editie waar een tweede, kleiner podium – onder impuls van IDMC – opgezet zal worden aan het IJzerwakedorp en waar muzikanten na de IJzerwake voor de sfeer en muziek zullen zorgen. De vernieuwingen aan het concept zorgden dit jaar voor evenveel deelnemers als vorig jaar en met de juiste ingrepen kan dat aantal de komende jaren zeker stijgen. En dat is tenslotte de bedoeling: een massa Vlamingen op de been brengen onder de slogan: Nooit Meer Oorlog – Zelfbestuur – Godsvrede!