Vandaag vieren we 11 juli, de Vlaamse nationale feestdag, en naar goede gewoonte zal het vandaag dus ondanks alle regeerakkoorden toch nog eens over de terechte communautaire verzuchtingen van de Vlamingen in het Belgisch staatsverband gaan:  meer bevoegdheden, een efficiëntere organisatie van de staat, eindelijk een fusie van politiezones in Brussel, eindelijk terug snelheid maken richting onafhankelijkheid…

Maar als om symbolisch aan te geven, dat Vlaanderen én Brussel én Wallonië vandaag voor gemeenschappelijke bedreigingen van asielinvasie en islamisering staan, postte de nationale voorzitter van de Vlaamse Volksbeweging (VVB), Bart De Valck, gisteren deze opmerkelijke status op Facebook:

Ook de dochter van De Valck werd dus het slachtoffer van de ‘rapefugees’, de jonge, mannelijke, islamitische asieleisers die ons continent dankzij open grenzen en vrij verkeer van personen ongehinderd binnenstromen, en die elke Europees meisje als een ‘hoer’ zien die ongestraft mag lastig gevallen en betast worden.

Dat het probleem zoals verwacht en voorspeld helaas pijlsnel toeneemt is wel duidelijk: eerder deze week had een VB-vader de moed bekend te maken dat een Afghaan zijn 13-jarige dochter betast had, en daarvoor een pak slaag ontvangen had.

De Valck koppelt er meteen drie politieke verzuchtingen aan:  de veiligheid van onze kinderen waarborgen, grenzen stellen aan gedrag dat onze Westerse waarden en vrijheden minacht, en inburgering verplicht maken.  Dat gaat de goede richting uit, tenzij dat laatste:  men moet asieleisers niet inburgeren, maar terugsturen naar hun land van herkomst.  Wij willen ze niet, ze horen hier niet thuis en hoe vaak sommigen hen ook het tegendeel vertellen, echte Vlamingen zullen hen nooit als Vlamingen beschouwen.  Een Vlaming is een Vlaming, een Turk is een Turk, en een Afghaan is een Afghaan; en elk in zijn eigen land, dat maakt de wereld divers en interessant.