Via Facebook maken enkele militairen bekend wat zij zoal vaststellen als zij in de gevangenis zijn, omdat de (Waalse) cipiers staken. Hier enkele verhalen uit de gevangenis:
“s ‘nachts deden we een patrouille, op de zolder en het dak, en we zagen hoe een gevangene langs de buitenkant een laken naar beneden liet om zo bepaalde zaken door te geven aan de cel onder zich. Na 3 min haalde hij het laken op. De dag nadien deden de cipiers maar in één van die cellen een controle, ze vonden één USB stick”
“Een veroordeelde Syriëstrijder zat in isolatie, hij mocht enkel uit zijn cel om eens te bellen. Terwijl hij dan naar buiten ging om te bellen liep hij langs andere cellen waar hij af en toe een luikje open deed en een gesprek begon met de aanwezige gevangene, er werd niets op gezegd”
“op een bepaald moment zagen we een gevangene zijn tralie doorvijlen, we hebben het gefilmd en getoond aan een cipier. Er werd niets aan gedaan. ‘Het was om grotere gaten te hebben om te smokkelen’ “
“Af en toe moesten we het dak op of ‘de koer’ controleren op allerhande zaken die de mensen over de muur smijten. Het was niet normaal wat we daar vonden. Drugs, flessen zelfgestookte drank, messen, etc”
“1 keer waren we getuige van zo iets dat over de muur gesmeten werd, het werd direct opgeraapt door twee gevangenen. Wij verwittigden de cipiers, er werd niets ondernomen, ‘want zoiets kunnen ze niet doen als iedereen op de koer is’. Wij konden 3 gedetineerden aanduiden, maar kregen als reactie van een cipier dat ‘wij hadden de bevoegdheid niet hadden om vaststellingen te doen, enkel cipiers en( agenten’. Bij het binnengaan van alle gevangenen werden ze per drie gefouilleerd, zelfs mijn bomma had haar sacoche door die fouille gekregen. Natuurlijk hebben ze niets gevonden.”
“Het is de ramadan, overdag is het rustig, s’nachts zitten ze tot 4u te roepen en te praten van cel naar cel.”
“Gevangenen die er werken, of karwei hebben, lopen er gewoon vrij rond.”
“Er waren sommige gevangenen die hun vensters nooit open deden, stinken dat dat daar deed. Ook de infrastructuur was echt armzalig, we begrijpen dan wel dat ze (de cipiers) hierover klagen. Hoe kan het al dat men gewoon items over een muur kan gooien tot bij de gevangenen?”
“De cipiers en de gevangenen mogen gewoon binnen roken, de gevangenen mogen normaal maar 10 minuten bellen maar ze laten die langer bellen uit schrik en er is een verhoogde kans op tbc en andere ziektes.”
“Als een gedetineerde belde waren wij het soms zelf die moesten gaan luisteren, ook bij sommige fouilles moesten we bijspringen als de gedetineerde zich verzetten. (BMI: dit terwijl Minister Vandeput zei: quote: “De militairen, die niet gewapend zijn, zullen geen direct contact hebben met de gevangenen”, aldus de defensieminister. ” hln.be 09/05/2016 )
(BMI: wij hebben uit goede bron vernomen dat dit ook zo gezegd werd tegen de minister.)
De minister uitte wel al zijn bezorgdheden in hetzelfde artikel:
“Vandeput wilde vanochtend niet ingaan tegen de beslissing van zijn collega’s in de regering, maar uitte toch bedenkingen. Hij liet in een reactie verstaan dat het leger door de inzet van militairen op straat al zwaar onder druk staat. Ook de buitenlandse acties eisen hun tol.
Hij wees er bovendien op dat opdrachten in de gevangenissen niet tot de kerntaken van de militairen bestaan. Maar als een noodsituatie de opvordering van het leger vereist, dan zal het leger die taak uitvoeren, klonk het nog.”
De militairen van Belgian Military Intrests geven er op Facebook deze motivering bij:
Waarom we deze getuigenissen (gekregen via PM) eens rechtstreeks doorgeven:
Veel mensen weten niet wat wij doen:
Wij moeten al die opdrachten overnemen: FedPol, gevangenissen, etc,
maar als wij dan, door een beperking van onze bevoegdheden, ons werk niet deftig kunnen doen dan staan we daar als een plant, en dat is de grootste frustratie!
We komen dan in een positie dat we het verschil kunnen maken, maar we mogen niet.
Dit gecombineerd met de soms (!)armzalige tijdelijke voorzieningen (onze asielzoekers zijn soms beter af), de sociale druk/last en dat het niet onze basistaak is maar omdat anderen hun werk niet aankunnen staan we er wel, is de grootste ergernis.
Wij smijten nergens een steen naar de mensen die wij bijstaan, wel naar het systeem. Het is toch duidelijk dat er bepaalde zaken problematisch zijn?
Nog één ding: Wij zullen altijd onze job doen en wat van ons gevraagd wordt.
Ondanks het soms weinige respect, alhoewel dit aan het beteren is, blijft Defensie de rots in de branding voor onze maatschappij !
Verbaast dit in onze tricolore “failed state” ?