Geldermalsen. Een idyllische plattelandsgemeente met 11.000 inwoners in de Nederlandse provincie Gelderland, waar nog een ons-kent-ons mentaliteit heerst. De socialistische Miranda de Vries had met haar team echter grootse plannen voor Geldermalsen…

Er zou een nieuw bedrijventerrein opgezet worden aan de rand van de gemeente. Dit megalomane project kwam niet van de grond, terwijl de kosten al wel gemaakt waren voor het ontsluiten van het gebied. Een groot gedeelte van het terrein bleef leeg staan en de gemeente keek tegen een gat in de begroting aan van maar liefst 12.500.000 euro! Dat moest natuurlijk op de één of andere manier gedicht worden.

De Merkel van Geldermalsen – zoals ze onderhand wordt genoemd – legde in het geheim contact met de asielindustrie, in Nederland het Centraal Opvang Asielzoekers (COA) genoemd. Deze wilden maar wat graag een asielcentrum uit de grond stampen en dit voor 1.500 voornamelijk jongemannen. De gemeente zou kopgeld krijgen per opgevangen asielzoeker en de kosten van het gebouw zouden voor rekening van het COA komen. Die hebben toch genoeg geld, aangezien de belastingbetaler betaalt.

Maar het plan lekte vroegtijdig uit, zes dagen voordat de beslissing snel door de gemeenteraadsvergadering geloodst zou worden. In vijf dagen tijd werden er meer dan 50 spandoeken opgehangen. Een fotoverslag kunt u bekijken door hier te klikken. Ook het Identitair Verzet was met lokale mensen vijf dagen lang actief.

Bewoners en sympathisanten riepen op om woensdagavond hun ongenoegen te laten horen bij het gemeentehuis waar de ‘Merkel van Geldermalsen’ het plan door de vergadering heen wilde drukken. En dat met de nu beruchte tekst:  “Er komt een AZC omdat we dit kunnen en willen.” In een representatieve peiling gaf 85% van de bevolking aan tegen de plannen te zijn. Een online petitie voor de mensen in Geldermalsen werd in razendsnel tempo door 40% van de bevolking getekend.

Ongeveer 10% van de Geldermalsense bevolking liep die bewuste woensdagavond een mars naar het gemeentehuis. Daar aangekomen werd er gezongen en spandoeken opgehangen. Op het moment dat de raadsvergadering begon, bestormden ruim honderd misnoegde mensen de ingang. Toen er snel een politiecordon werd opgetrokken vlogen de bakstenen en zwaar vuurwerk door de lucht. Politieagenten trokken pistolen en losten waarschuwingsschoten. Een noodbeslissing die slechts driemaal eerder werd ingezet bij grote mensenmassa’s…

Binnen werd er in allerijl ontruimd. Sprekers, raadsleden, media, … iedereen rende naar de bovenverdieping in het gemeentehuis. Buiten woedde een ware veldslag. Hekken werden als stormram ingezet om de Mobiele Eenheid (de oproerpolitie in Nederland) voor de deur te verdrijven. Beelden van de veldslag kunt u zien door hier te klikken.

Iedereen die binnen zat werd snel geëvacueerd naar het lokale politiebureau dat hermetisch werd afgesloten. Politie-eenheden uit omringende gemeenten – en zelfs uit aangrenzende provincies – werden in busjes aangevoerd naar Geldermalsen.

Buiten werd iedereen tot op 500 meter van het gemeentehuis uit elkaar gedreven door de in paniek geraakte politie. Een buurtbewoner die op weg was naar huis werd bijna doodgeslagen door een ME’er met spreekwoordelijk het schuim op zijn lippen. Ze ligt nu in het ziekenhuis met scheuringen in haar schedel. Een klap meer en de Merkel van Geldermalsen had een dode kunnen bijschrijven op haar politiek cv.

De staatsomroepen schoten in hun oude reflex. ‘Het zullen wel relschoppers van buiten de gemeente zijn.” “Politieke hooligans.” Ook het gemeenteraadslid van Dorpsbelangen doet een duit in zakje aan de telefoon live bij Pauw op Nederland 1: “Ik herkende bijna niemand. De meeste demonstranten kwamen van buiten de stad.” Hoe goed hij zijn eigen kiezers kent, bleek de dag erna.

Volgens de politie kwamen tot 90% van de mensen die buiten stonden uit de gemeente zelf. De 14 arrestanten komen allemaal uit Geldermalsen zelf. Dat was niet conform de afspraak om het af te wentelen op ‘politieke hooligans van buitenaf’. Daar werd snel een draai aangegeven: een aantal journalistieke commentaren stelden Geert Wilders dan maar aansprakelijk. Hij riep immers om in verzet te komen…

Maar waren de gebeurtenissen toe te schrijven op het conto van de PVV-leider? Hij riep, herhaaldelijk, hetzelfde: “Nederland wordt één groot asielzoekerscentrum. Pleeg verzet. Democratisch, geweldloos verzet, maar pik het niet.’

Deze volksopstand was spontaan en kwam van de buurtbewoners zelf. Mensen die maar te slikken hebben dat het bevolkingsaantal met meer dan 10% zou toenemen. Mensen zonder wortels in de Nederlandse samenleving. De Merkel van Geldermalsen dacht dit even door te drukken, maar kwam van een koude kermis thuis.

Deze veldslag maakte duidelijk dat er een grens wordt getrokken. Tot hier en niet verder! Maar de oorlog die door Miranda de Vries is opgestart is nog niet gestreden. Blind als ze is trekt zij haar plan niet in, maar verschuift ze deze door naar januari. Dat belooft dus nog wat te worden.