Normaal gezien gaan we niet in op uitspraken van idioten. Voor de trieste clown uit de Franse politiek, Jean-Luc Mélenchon, maken we graag een uitzondering. Mélonchon, die nog amper in de peilingen is terug te vinden, wil met zo’n uitspraak natuurlijk de pers halen. Alle middelen zijn goed voor dat neurologisch probleem waarvoor de Fransen over de juiste benadering beschikken: “C‘est pas parce qu’on n’a rien à dire qu’il faut fermer sa gueule.”

De vergelijking tussen Adolf Hitler en de familie Le Pen staat op zijn blog te lezen. 

“Non! Pas ‘Mein Kampf’ quand il y a déjà Le Pen”.

“Mein Kampf is niet nodig wanneer we Le Pen al hebben”. Mélonchon schrijft dat in een open brief aan de bekende uitgeverij Fayard, dewelke de intentie heeft om het boek van Adolf Hitler in 2016 opnieuw uit te geven. Dat kan omdat het boek dan binnen het publieke domein valt en het embargo ophoudt. De opmerkingen van extreemlinkse Mélonchon zijn gekend: wanneer men geen argumenten kan vinden om zijn politieke tegenstanders te vloeren, gebruik dan de Oostenrijker met het snorretje en de haarbles. Had Hitler niet bestaan, men had hem moeten uitvinden voor figuren zoals Mélonchon. 

Jean-Luc Mélonchon zou, met permissie gezegd, beter zijn mond houden, zeker wanneer het over mensenrechten gaat. Wanneer het Europees Parlement in 2010 de Sacharovprijs aan de Cubaanse dissident Guillermo Fariñas overhandigde, ging Mélonchon ostentatief buiten. De prijs overhandigen aan Fariñas – de man had 12 jaar in een Cubaanse gevangenis gezeten – was voor Mélonchon een regelrechte aanval op het ‘zaligmakende communisme’.

Guillermo Fariñas, een voormalige militair, sloot zich aan bij de oppositie in 1989 en gaf zijn lidmaatschap van de Jonge Communistische Liga op. Fariñas, psycholoog en journalist, richtte een onafhankelijk persagentschap op, Cubanacán Press, dat tot doel had om in de rest van de wereld aandacht te vragen voor het lot van politieke gevangenen in Cuba. Het agentschap is nu gesloten en publiceert niet meer.

Mochten we Jean-Marie, Marine of Marion heten, we dienden klacht in tegen dat heerschap. Daar waar het communisme tientallen miljoenen mensen heeft opgesloten en omgebracht, heeft geen enkele Le Pen dat bij ons weten ooit gedaan. En laat ons toch niet vergeten dat Hitler een socialist was. Een nationaalsocialist, zeker, maar wel een socialist.

Jean-Marie Le Pen werd ook nooit met ‘l’Ordre de la Francisque Gallique’ van het Vichyregime gedecoreerd. De socialist Mitterand en de centrist Jean Edmond Lucien Giscard d’Estaing (vader van) kregen dat wel. Vader Le Pen is ook een gedecoreerd veteraan uit het Franse Vreemdelingenlegioen en vocht in Indochina, Suez en Algerije. De communist Mélonchon, die zich verzet tegen de bekendmaking van het patrimonium voor politici, kan daar een puntje aan zuigen.

Louis Aliot, levenspartner van Marine Le Pen en van joodse afkomst, heeft al gereageerd op Mélonchon. Aliot stelt terecht dat “communisten beter hun bek zouden houden over de wereldgeschiedenis“, die voor wat hen betreft, “met bloed is geschreven.“

We kunnen besluiten met: Neen, geen Mélonchon, wanneer we reeds een Hollande hebben!