In de nacht van 12 op 13 februari jongstleden krijgt het joods kerkhof van Sarre-Union (Elzas) het bezoek van vandalen. Ze vernielen naar hartenlust de zerken van een 300-tal joodse overledenen. Alle politiekcorrecte registers werden opengetrokken. Een onderzoek was zo goed als overbodig, want de daders waren sowieso in de rechts-nationalistische hoek terug te vinden. 

Met de snelheid van het licht waren president Hollande (PS) en eerste minister Valls (PS) erbij om de ‘antisemitische’ (lees: extreemrechtse) barbarij aan te klagen. Philippe Bies, de niet onbesproken socialistische volksvertegenwoordiger voor de Bas-Rhin, kon niet nalaten een groot deel van de plaatselijke bevolking a priori te stigmatiseren: “Het kan een toeval zijn, maar hier stemmen 41% van de kiezers voor het Front National!” Enfin, de man wist vanwaar de wind kwam.

Enkele dagen later gaat het gerecht over tot de aanhouding van vijf minderjarigen uit de gemeente, kinderen en kleinkinderen van enkele plaatselijke notabelen. Uit de eerste verklaringen blijkt dat ze uit louter ‘plezier’ handelden en dachten dat het kerkhof niet meer in gebruik was.

Gisteren kwam de waarheid dan aan het licht. De aangehouden jongeren – tussen 15 en 17 jaar – zijn geen sympathisanten van de man met het snorretje, wel van de extreemlinkse ANTIFA. De 17-jarige ’leider van de bende’ – kleinzoon van de plaatselijke prefect – wist zijn antisemitische gevoelens niet onder controle te houden.

‘l’Alliance Générale contre le Racisme et pour le respect de l’Identité Française et chrétienne’ (l’Agrif), van de gewezen FN-volksvertegenwoordiger Bernard Anthony, heeft dan ook een klacht voor racisme ingediend. L’Agrif verdedigt de belangen van alle Fransen – ongeacht hun geloofsovertuiging – en is al meer dan twintig jaar actief in de identitaire beweging. Daarenboven vraagt het FN het ontslag van de socialist Philippe Bies, die de partij ten onrechte met de vinger wees.

In vele geesten leeft nog altijd de perceptie dat het voornamelijk joodse en islamitische graven zijn die worden geschonden. Dat komt uiteraard omdat de Leugenpers sommige toestanden uitvergroot, andere minimaliseert of zelfs doodzwijgt. Denk maar aan de wansmakelijke vertoning rond het joodse kerkhof van Carpentras (1990).

Maar vorige week publiceerde de centrumrechtse krant Le Figaro enkele tabellen (volgend uit antwoorden op parlementaire vragen), waaruit blijkt dat het voornamelijk christelijke graven zijn die geviseerd worden.

De daders van vernielingen van christelijke graven blijven meestal buiten schot. Dat deze meestal plaatsvinden in de zogenaamde ‘quartiers sensibles de France’, zegt niet alles, wel veel.

‘Is de samenleving dan zo verloederd dat ze nu ook aan de doden moeten raken?’, is een vraag die veel normale mensen zich stellen. Inderdaad, hoe kan men zich zo verlagen? Om de twee dagen wordt er in Frankrijk een kerkhof door vandalen aangepakt. In 2014 was dat zelfs om de 1,6 dagen. Hallucinant!

Doden laat men in vrede rusten. Zo werden we tenminste opgevoed. Blijkbaar deelt niet iedereen die mening.