Deze week leerden we via de webstek van de OSL Stichtingen, dat de oprichter van de organisatie, de heer P.J.G.A. Ego is overleden te Breda. Hij is 87 jaar oud geworden en was tot en met het einde van zijn levensjaren de voorzitter van het OSL. In het verleden was de OSL bekend onder de naam van het Oud Strijders Legioen en werd lang gezien als een belangrijke, rechtse organisatie in Nederland. Inmiddels heeft de club enkel nog maar een webstek, maar was zeker in de jaren zeventig en tachtig een stichting die grote congressen wist te organiseren met sprekers van naam en ook politiekincorrecte thema´s wist te beroeren.
Prosper Ego was zijn gehele leven voorzitter van het OSL. Het werd opgericht in de nadagen van de dekolonisatie van het Nederlandse Rijk, om op te komen voor de belangen van Nederlandse militairen die elders hadden gestreden. Dat was toentertijd in Indonesië en Nieuw-Guinea. De pro-koloniale stroming was van oudsher politiek rechts georiënteerd, met pro-Nederlandse, koningsgezinde elementen. Daar kwam na WO2 tevens een flinke scheut anticommunisme bij, in het OSL waren bij de oprichting dan ook Korea veteranen betrokken.
De organisatie was dus Nederlandsvoelend en organiseerde dan ook in de jaren vijftig en zestig enkele malen een Willem van Oranjeherdenking samen met andere rechtse personen en organisaties. Toen bleek langzamerhand dat steeds meer mensen zich aangetrokken voelden voor allerhande universalistische opvattingen, in opgang naar de mei´68 dagen, en waren dit de eerste voorboden van de rol van de organisatie in de links-rechts polarisatie van latere jaren. Dit had dan ook verder tot gevolg dat de organisatie in de koude oorlogsjaren duidelijk pro-Amerika en nog meer anticommunistisch werd.
Met sympathie voor de rechtse regimes in Spanje, Griekenland en Zuid-Afrika van de jaren zeventig en later. En men kon dan in het blad Sta Vast en op congressen niet meer heen om de Amerika, Nederland en NAVO symboliek. Dat bracht de club in de jaren tachtig bij de pro-Atlantische politici van de VVD en CDA en rechtse media als de Telegraaf, waarvan personen zich of aansloten of op congressen kwamen spreken.
Een van de hoogtepunten van de organisatie was tijdens de wapenwedloop in de Koude Oorlog, toen wilden de Verenigde Staten ter verdediging tegen de Sovjet Unie kernwapens plaatsen in West-Europa. Ook in Nederland was men dit van plan en op 21 november demonstreren er in Amsterdam een half miljoen mensen tegen deze stationering van nieuwe kernwapens. OSL was duidelijk vóór en liet vliegtuigen boven de demonstraties zweven met teksten als ‘Liever een raket in de tuin, dan een Rus in de keuken’.
Ook kwam er in de jaren negentig aandacht voor de problematiek die het immigratiebeleid van de opeenvolgende regeringen met zich meebracht. En daarbij ontkwam ook Ego niet aan de gedachtepolitie, in 1995 werd hij als hoofdredacteur van het OSL-blad Sta Vast veroordeeld tot een boete van 5000 gulden waarvan 2000 voorwaardelijk voor ‘discriminatie en het aanzetten tot vreemdelingenhaat’. Ook Pim Fortuyn werd door Ego en het OSL in de armen gesloten en veel van zijn denkbeelden vonden weerklank in het blad en onder de leden van de stichting.
Prosper Ego kan dus een zekere moed niet worden ontzegd, veel van de initiatieven die organisatie ondernam waren gericht tegen de koers van de regering en dat is ook in een democratie vaak een onverstandige lijn. Anderzijds moet de pro-Atlantische koers toch wel kritisch bekeken worden. Het is een te betwisten beoordeling van veel mensen ter rechterzijde, hoewel het achteraf makkelijk schrijven is, of het communisme nu wel de enige vijand is geweest. Immers, niet het communisme bracht de immigratie-invasie, noch de mei’68 beweging met haar trotskisme en zielloos universalisme, ze zijn beide hierheen gekomen vanuit de kapitalistische Verenigde Staten van Amerika.
Daarbij blijf natuurlijk de vraag in hoeverre de NAVO ons beschermt (of dat wel ooit heeft gedaan) en niet zozeer een verlengstuk is van het Amerikaans (en dus het bedrijfsleven) buitenlandbeleid, dat is namelijk mijn mening. De woorden van Matt Herben, een vooraanstaande figuur binnen de OSL, laten weten dat de club nog altijd blindelings op de NAVO-lijn zit, ook in zake Rusland die hij omsingelingsangst verwijt.
Het OSL heeft dus onder Ego een constante koers gevaren, stevig rechts en tot het laatste anti-links, pro-Atlantisch en alle kritiek die hierbij hoort. Ondanks de ideologische bemerkingen die men kan maken, is toch de stevige en gefundeerde maatschappijkritiek een bewonderenswaardige eigenschap die de man tot en met zijn laatste dagen heeft bewogen. Het maatschappelijke debat is dus een sterke speler kwijt, een verlies dus voor ons allen.