Aan de vooravond van de republikeinse mars , georganiseerd ter nagedachtenis van de slachtoffers van de islamterreur, die morgen door de grote lanen van Parijs zal trekken, valt alles weer in zijn plooi.  Waar even het vermoeden rees – voor het eerst sinds lang – dat er een écht eensgezind politiek front – tegen islamterreur – in de maak was, zijn we weeral een illusie armer. Het Front Républicain, een variante op het Cordon Sanitaire, is na één dag, terug van weggeweest!

Zondag, morgen dus, trekken honderdduizenden gewone Fransen door de straten van de grote steden. Parijs, waar de drama’s zich afspeelden, zal met de grote koek gaan lopen. ‘Jean la Casquette’ zal er het gezelschap krijgen van Hollande, Merkel, Cameron en tutti quanti. De ‘vrolijke vrienden’ van de democratie, van extreemlinks tot centrumrechts, PS, PCF, EELV, PG, PRC, PRG, MoDem, UDI et UMP, zullen er ook zijn.  Hun aanwezigheid is vergelijkbaar met de tabaksindustrie die tegen longkanker gaat betogen.

Maar de uiting van solidariteit, verdriet en woede, is blijkbaar niet voor iedereen weggelegd. Onder druk van de PS, en enkele linkse en extreemlinkse partijen, werd beslist dat het Front National – een partij van 25% van de stemmen( 4 712 461 kiezers) – niet welkom is!  De partij die jaren terug al voorspelde wat er zat aan te komen, wordt dus uitgesloten.

“Le premier qui dit la vérité, Il doit être exécuté” (Guy Béart)

Eerlijkheidshalve moeten we wel vermelden dat sommige partijen(waaronder de UMP) wel verveeld zitten met de uitsluiting van het FN. Of dat gemeend of gespeeld is laten we in het midden.  Maar goed, de Cohn-Bendit’s, de Noël Mamère’s, de Jean-Luc Mélenchon’s en andere politieke delinquenten, medeverantwoordelijk voor de drama’s die zich voorbije dagen afspeelden, zullen zondag om 11u aan de Place de la République te zien zijn.

De lijken zijn amper koud (en nog niet begraven) of de hyena’s maken hun opwachtingen. De misplaatste recuperatie, waarbij ze munt uit het drama trachten te slaan, is begonnen. Niet de gruwelijke dood van de Charlie Hebdomedewerkers, de politiemensen of de onschuldige gijzelaars, zijn hun grootste bekommernis, wel de stemmen die de nationalistische partijen er eventueel zouden kunnen bij winnen.

De socialistisch premier Valls, een Catalaan waarvan de familie fanatieke aanhangers van generaal Franco waren, maar dat niet wil geweten hebben (hij liegt er zelfs over), en zijn baas, Hollande, kunnen wel wat stemmen en steun gebruiken. Nooit scoorde een zetelend president van Frankrijk zo laag in de populariteitsbarometers.

Gisteren werd Marine Le Pen – voor de schijn althans – uitgenodigd in het Élysée. Daar waar François Hollande Marine Le Pen – bij een eventuele deelname aan de betoging van zondag – beloofde in te staan voor haar persoonlijke veiligheid, staat zijn partij, de PS, huiverachtig tegen de deelname van het FN. Van schizofrenie gesproken.

Dat deed de voorzitster van het FN besluiten niet aan de betoging deel te nemen. Marine verklaarde ter zake: ”ik kreeg een goede opvoeding en ik ga niet waar ik niet uitgenodigd ben”. Te bekijken via http://www.frontnational.com/videos/declaration-de-marine-le-pen-apres-sa-rencontre-avec-francois-hollande

‘L’Unité Nationale’ is dood, begraven en niet aan herrijzenis toe.

L’Express blokletterde: “FN exclu, unité nationale brisée, récit d’un fiasco » (FN uitgesloten, nationale eenheid aan diggelen, het verhaal van een fiasco).

Misschien lukt het bij een volgende slachtpartij. Hoop doet leven! Al is dat laatst een beetje misplaatst, gezien de omstandigheden.