De Minister van Sociale zaken en werkgelegenheid Lodewijk Asscher is deze week gaan bijpraten met migrantenorganisaties en daarbij nog met bestuurders van islamitische organisaties. Met de eerste sprak hij over de onderlinge botsingen, voor een deel door conflicten elders. En met de islamitische organisaties over wat men noemt radicalisering en de daarbij discriminatie die er tegen hen zou zijn.

Tussen de migrantenorganisaties, zo geduid door de marketing afdeling van de Rijksoverheid, zitten Koerdische, Turkse en Marokkaanse organisaties. Naast het totaal disfunctioneren van de multiculturele samenleving, met zoveel groepen en verschillende culturen dat niemand meer iets met elkaar gemeen heeft, is er dan de ruzie van Turken tegen Koerden geïmporteerd en tevens de oude tegenstelling Ottomaans Turkije tegen het gekoloniseerde Marokko.

Ook aan tafel bij de Minister zaten vertegenwoordigers van Milli Görüs, een zeer omstreden organisatie, die in Turkije zelf gezien wordt als radicaal-islamistisch. Daarbij staat de organisatie overal negatief in het licht wegens banden met nog veel extremere organisaties en diverse financiële disputen. Een tijd terug bezocht een journalist in Nederland nog een van de moskeen van de organisatie en kreeg het volgende te horen;

Gelovigen, jullie moeten oorlog voeren tegen diegenen die de haram, de religieuze verboden van Allah, vermijden. Totdat zij hun vuigheid erkennen en dat afkopen…

De houding van Asscher tegenover islamitische organisaties is zo niet nog meer ontluisterend. Hij verwacht in volledige samenwerking met moskeebesturen en imams de zogenaamde radicalisering tegen te gaan. Deze radicalisering betekend in werkelijkheid de wapens opnemen en mensen kapot knallen die niet recht in de leer achter de profeet aanlopen. Maar ja dat deed Mohammed ook, dus dit zijn misschien wel gewoon islamofobe voorstellen van deze Minister?

Echter de berichtgeving van de rijksoverheid meldt ook dat er grote problemen zijn met discriminatie. Niet vanuit de moskeeën natuurlijk, of vanuit de jongeren die deze bezoeken en zich overmatig bezighouden met beroven van anderen. Maar uiteraard met geweld tegen moskeeën en imams. De gesprekken en de oplossingen zijn kortom weer afkomstig het oude jarentachtig verhaal van de PvdA.

Paaien, kletsen en betalen van iedereen die een minderhedenorganisatie heeft opgericht en hopen dat alles dan wel goed komt. En wanneer dat niet werkt, dan moet het wel door discriminatie komen.