Iedereen zal zich het Oekraïne-incident dat zich bij het begin van de verkiezingscampagne in de schoot van het Vlaams Belang voordeed nog wel herinneren. Eén of andere obscure pro-Russische organisatie had een aantal West-Europese, rechts-radicale partijen gevraagd waarnemers aan te duiden om op de Krim – die pas door het Russisch leger ingenomen was – het referendum omtrent de secessie met Oekraïne bij te wonen. Partijvoorzitter Gerolf Annemans had het verzoek afgewezen, een verantwoorde beslissing, vermits van meet af aan duidelijk was dat het de bedoeling was de aanwezigheid van westerse parlementsleden te gebruiken, om een schijn van legaliteit en eerlijkheid te verschaffen aan een volksraadpleging, waarvan op zijn minst kan gezegd worden dat ze zeer omstreden was.
Pro-Rusland of pro-Oekraïne?
Iedereen wist bovendien dat er binnen het Vlaams Belang geen consensus bestond over de houding die moest worden aangenomen met betrekking tot het Oekraïense hete hangijzer. Enkelen VB-leden zijn van mening dat Rusland sowieso onze steun verdient, omdat dit land het enige is dat ooit zal beschikken over de macht die nodig is om Europa uit de Amerikaanse invloedssfeer te halen. Talrijker zijn zij die dat allemaal best ok vinden, maar tegelijkertijd van mening zijn dit geen reden is om het zelfbeschikkingsrecht der volkeren aan banden te leggen en dus uit volksnationale overwegingen eerder pro-Oekraïne zijn.
Het is zeker niet de bedoeling van dit stuk om dat heikel debat op deze webstek te gaan voeren, maar daar de weigering van Annemans een belangrijk onderdeel van het verhaal vormt, moet ze tenminste toegelicht worden. Als partijvoorzitter had hij ongetwijfeld ingezien dat ingaan op de uitnodiging het risico inhield dat de partij op de vooravond van moeilijke verkiezingen in een gepassioneerd intern debat zou verzeild geraken en dat hierdoor de campagne in het gedrang zou kunnen komen. De weigering van de nochtans behoorlijk russofiele Marine Le Pen om het referendum te laten bijwonen door mensen van het FN, zal hem zeker ook geïnspireerd hebben. Toen hij omtrent die uitnodiging hierover door de media aan de tand gevoeld werd, was zijn antwoord dus kort en duidelijk: niemand van de partij zal het referendum bijwonen.
Het VB stond voor schut
Groot was dan ook de verbazing toen de volgende dag al via die zelfde media te weten werd gekomen dat de Vlaamse parlementsleden: Creyelman, Verougstraete en Penris toch naar de Krim waren vertrokken en dat de laatste in dit rijtje verklaard had dat ze tenslotte toch vrije mensen waren en dus konden doen wat zij wilden. Annemans stond in zijn hemd.
Dat was nog meer het geval toen een paar dagen later op tv te zien was dat deze parlementaire delegatie haar opdracht nogal ethylisch had opgevat. Uit een reportage van de BBC bleek dat ze zich op de dag van het referendum al om 10 uur ‘s morgens in een minder nuchtere toestand bevond. Annemans was ‘not amused’ (zoals dat in het huidig Nederlands wordt gezegd) en vertelde dit dan ook met zoveel woorden tijdens een tv-vraaggesprek. Ook de partijraad was alles behalve blij met wat er gebeurd was. De grootste meerderheid van de leden van deze instelling, die geacht wordt het hoogste gezag in de partij uit te maken, sprak dan ook onomwonden zijn afkeuring uit over de reis naar Sebastopol.
Dewinter en Co in het geheim naar Rusland
We zijn nu een paar maand later en het Vlaams Belang heeft ondertussen een rampzalige verkiezingsuitslag moeten ondergaan. Iets wat voor loutering zou moeten hebben gezorgd en iedereen met een verantwoordelijke functie binnen deze partij zou hebben moeten overtuigen dat de laatste kans op overleving afhangt van een strak aangehouden discipline en van een stevige eenheid in de geledingen. Met andere woorden, dat voortaan alle persoonlijke fantasieën achterwege moeten gelaten worden.
Maar niets daarvan, het ‘leuke trio van Sebastopol’ was vorige week opnieuw in Rusland… op uitnodiging uiteraard en deze keer zelfs begeleid door Filip Dewinter. Dat deze er tegen zijn gewoonte in voor gezorgd heeft dat één en ander vrij discreet plaatsvond en dat de pers er geen weet van had, toont aan dat hij er zich van bewust was dat de reis hem door partijraad en -bestuur niet in dank zou worden afgenomen. Tot het besef dat hij en zijn kompanen de partij geen dienst bewijzen, door zo flagrant hun laarzen te vegen aan de instructies van haar hoogste instanties – als die er al waren natuurlijk -, is hij echter nog niet gekomen. Jammer, zeer jammer.
Goedele Van Laeken
Santé mannen !
Hoe lang gaat FDW nog poker spelen ? Zolang hij mee aan de tafel mag ..dus ..
Hoewel Rusland onder Poetin in sommige opzichten een positieve rol speelt, denk maar aan de aanslepende burgeroorlog in Syrië, waar de zgn. gematigde Islamieten gesteund worden door Amerika en Europa, en daardoor het land in een onoverzichtelijke en smerige burgeroorlog hebben gestort, waar alleen de extremisten garen bij spinnen. Hun houding in De Krim daarentegen en in Oost Oekraïne is echter puur slecht amateurtoneel. Russische troepen zijn overal aanwezig en doen zich tegenover de media voor als ongewapende vrijwilligers, terwijl ze terzelfdertijd over gesofisticeerde wapens beschikken, om vliegtuigen en helikopters neer te halen en tanks te vernietigen. Verre van mij om de opgeklopte hysterie van Verafstoodt goed te keuren, maar dit is niet acceptabel tussen geciviliseerde staten.
Wij zijn niet links, nooit zullen we dat zijn,alhoewel de lijn soms dun is , maar wat ik zeker weet is dat een Vlaamse staat verder is dan ooit. Als we al zelf niet overeen komen is een Vlaamse staat verder weg dan ooit. We hebben de wijsheid in pacht, we hebben de structuur , we hebben de mensen die bekwaam zijn toch lukt het niet!
Beste Goedele, als Vlaams nationalist vind ik dat iedere volksgemeenschap het recht moet hebben op een eigen identiteit, ongeacht of een land nu in twee, drie of meerdere identiteiten gevormd is. Het feit dat Rusland voor het ogenblik het enige land blijkt te zijn dat enig weerwerk voor de westerse normen en waarden biedt tegen het decadente EU, VS en VN vind ik persoonlijk, niettegenstaande het feit dat ik reeds sinds mijn jeugd het communisme verfoei, hun opstelling positief. Het feit dat Gerolf de media naar de mond wil praten en de partij tot een poco-partij wil omvormen, zonder ruggengraat, is geen stap in de goede(voor de partij) richting. Op Europees vlak gezien blijken de anti-islampartijen niet genoeg steun te krijgen binnen de EU, zodat enige hulp misschien van Poetin zou kunnen komen.