Enkele dagen geleden pakte het Vlaams Belang uit met een opiniepeiling om haar eigen relevantie aan te tonen. Het uitgangspunt van de partij was dat de kernstandpunten van het Vlaams Belang gedragen worden door een groot deel van de Vlamingen. Nu, de woorden van Annemans waren nog niet koud en de peiling werd door allerhande commentatoren bekritiseerd en afgedaan als onbetrouwbaar. Waar de verschillende politieke commentatoren stil rond bleven was de vraag of het Vlaams Belang überhaupt (nog) relevant is en wat dan juist wel de relevantie is van de partij. Want zou de relevantie van het Vlaams Belang niet meer zitten in de bekritisering van de boodschap dan van de boodschap zelf?

Over de tien vragen die IVOX (Peilingsbureau) opstelde kan gediscuteerd worden of deze wel een reëel beeld geven van de parallelle verhouding tussen de standpunten van het Vlaams Belang en wat er echt leeft bij de bevolking. De kritiek op alles wat ze bij het VB zeggen of doen, maakt dat de partij een unieke positie bekleedt in de Vlaamse politiek. Alleen moet een partij die positie kunnen verzilveren en daar ligt natuurlijk voor Gerolf Annemans en de zijnen het kalf gebonden. Het VB heeft af te rekenen met directe concurrentie van N-VA die met één been in het anti-establishmentkamp staat en met het andere been in de Belgische participatie. Iedereen weet dat die dubbele houding voor de N-VA onhoudbaar is op langere termijn, maar zo lang de partij niet volledig participeert aan de Belgische macht, blijft het voor het VB electoraal uitzweten geblazen.

Het Vlaams Blok is destijds groot geworden omdat ze de oppositie was tegen alles wat politiekcorrect was. En hoe hard de andere partijen hun best deden om het Blok te bestrijden, hoe groter het Blok werd. Indien men alles wat die partij zei afdeed als overdreven, niet bestaande of ridicuul en wanneer dit afdoen niet voldoende was om de kiezer te overtuigen van het ongelijk van het Blok, ging men maar over naar de scherpe bewoordingen als racisme, haatdragend, extreemrechts en zelfs neonazistisch. In zulke houding kon het Vlaams Blok er enkel maar wel bij varen.

Het is juist bovenstaande dat de relevantie van een partij als het Vlaams Belang aantoont. De andere partijen (inclusief N-VA) blijven op sommige politieke thema’s het licht van de zon ontkennen of durven niet voluit voor hun eigen doelen gaan (zoals de Vlaamse onafhankelijkheid dat bij N-VA confederalisme wordt). Die relevantie betekent niet automatisch dat ze bij de volgende verkiezingen enorme successen gaan boeken. Het komt er voor Annemans op aan om niet onder de tien procent te zakken en af te wachten wat N-VA gaat doen na de verkiezingen. Indien zij volledig participeren aan de Belgische politiek, dan moet het Belang zelf haar eigen relevantie niet meer aantonen en volgen de electorale successen vanzelf.