Kosov-O of -A ?

In de kringen van de Vlaams Nationalisten denken velen, zonder de situatie ten velde degelijk te kennen, dat Kosovo van oudsher Albanees gebied is dat dan ook terecht onafhankelijk werd. Dit is echter een absoluut foutieve voorstelling te wijten aan enerzijds een gevolg van de aversie van de (rechtse) nationalisten t.o.v. het communistische bestuur van het voormalige Joegoslavië waar de Serviërs de rol van ‘de slechten’ speelden. Slechten die de Albanese bevolking van Kosovo onderdrukten. Met een kinderhandje vol archeologische vondsten trachten Albanees gezinden het gelijk aan hun kant te krijgen maar de sporen zijn zo miniem en betwistbaar dat de historici er geen rekening mee houden.

Dr. Koenraad Elst schreef het reeds in ’t Pallieterke (2008) in zijn betoog dat het steunen van de onafhankelijke staat Kosovo zowat gelijk staat met het toejuichen van het in 1830 onafhankelijk geworden misbaksel, België dus. Zo verwees hij naar het niet bestaan van een Albanees toponiem voor de Slavische naamgeving van het gebied, Kosovo tenzij door een verbastering à la Craeinhem voor Kraainem of Nivelles voor Nijvel.

Algemeen genomen is de kennis van ondermeer de toestand om en rond Kosovo in de genoemde middens te beperkt waardoor verkeerde conclusies getrokken werden en worden. Wie wel weet hoe de vork aan de steel zit zijn bijvoorbeeld de wanbestuurders zoals Karel De Gucht in ons land. Daarom dat zij wél Kosovo haar onafhankelijkheid enthousiast steunen en meteen klaar en duidelijk stellen dat Vlaanderen, Schotland, Catalonië en andere volksgebieden er niet moeten aan denken zich nu ook onafhankelijk te mogen verklaren. Ah neen, hier gaat het immers om volkeren die verantwoord aanspraak maken op hun grondgebied zonder dat van een ander in te pikken en dan op te eisen met alle mogelijke volkse ontwrichting en brutaliteit van de inpikker er bovenop. Wij kennen wel onze Franstaligen (hoe groot is het percentage Vlamingen onder hen?), maar kennen we wel de internationaal Albanezen geheten die nu Kosovo in handen kregen? Zijn het wel Albanezen?

Gegen, Tosken en Skiptaren

De echte Albanezen leven sinds mensenheugenis op hun grondgebied dat ongeveer het huidige Albanië omgrenst. Het zijn de Zuid-Albanezen en Noord-Albanezen, correcter de Tosken en de Gegen. Zij spreken twee basisdialekten, Toskisch en Gegisch die samen het Albanees vormen. Pas in 1972 werd er een algemene Albanese taal opgelegd, voornamelijk gebaseerd op het Toskisch. Tegenstanders (vnl. Gegen) bestrijden dit deels omdat het een gevolg zou zijn van de communistische leiders die vooral Tosken waren. Fout echter, het is taalkundig relatief correct gebleken. Hoe dan ook, officieel Albanees, Toskisch of Gegisch dialect, het gaat telkens om een taal die de ‘Albanese Kosovaar’ moeilijk verstaat en amper spreekt. Zij spreken wat ze zelf noemen Skip, afgeleid van de hun zelf toegekende eigennaam: Skiptaren.

Wie zijn zij de Skiptaren?

Het zijn de afstammelingen van de Ottomaanse bloedlegers die de Balkan onderdrukten gedurende eeuwen. Zij islamiseerden zeer fanatiek de streek en vestigden zich massaal in het noorden van Albanië, het zuiden van Kosovo en het noord-westen van Macedonië. Skiptar komt letterlijk van ‘leger dat Skopje overwon’. Skopje werd wel degelijk overmeesterd door de Turkse huurlingenlegers (veelal Turkmeense nomadenlegers) en de heerschaar die de overwinning op het palmares schreef, dat werd de Skiptar. De Skiptaren zijn hiervan de afstammelingen die niet verdreven werden bij de ingewikkelde volksverhuizingsoperatie in de jaren 20 van vorige eeuw toen de Turken het huidige Turkije van Grieken mochten zuiveren en dat dan ook naar hun kunnen zo grondig als mogelijk deden. Minder grondig gingen de Joegoslaven en Albanezen te werk met alle gevolgen vandien. Vandaag eisen bijvoorbeeld dezelfde Skiptaren (diegenen dus waarvan de meesten onder ons denken dat het Albanezen zijn) niet alleen half Macedonië op maar ook het noord-westen van Griekenland en zelfs meer: de ideologen van het voormalige UCK vragen niet meer of niet minder de restauratie van het vroegere Ottomaanse rijk (met grenzen tot in Oekraïne!) en dat zij, Skiptaren, het bewind kunnen voeren.

De officiële versie, overal lezen we dezelfde opgelegde tekstjes die geen uitwijding kennen noch bronvermeldingen, is dat Skiptar komt (zou komen) van het Albenese woord shqiponja dat adelaar betekent (het is niet de adelaar uit hun vlag). Of het zou komen van shqiptoj dat duidelijk spreken betekent. Voor dit laatse is er een argument, het is oud-Albanees (niet meer in gebruik) en het is aanneembaar dat het allochtone volk zichzelf de duidelijk sprekenden (Shqipetoi) zou noemen. Er is ook de noord-Albanese stad Shköder (Scutari in het Latijn, een oude Illirische en dus voor-Albanese stad) die naar de afgeleide vormen shqiptoi en Shqiptar zou kunnen verwijzen. Toch is het niet zo, het lijkt eerder een toeval van twee van elkaar losstaande begrippen die elkaar wonderwel aanvullen en in een dubbele betekenis kunnen gebruikt worden. Het is trouwens opvallend dat pas na de val van Skopje (in het Latijn Scupi) het woord Skiptar in gebruik kwam als naam van volk en streek / land. Het opent een boeiende discussie maar geen die ze voeren wil. Omdat het verhaal van de adelaar niet klopt? Het is tenslotte het symbool van een macht die aan Albanië vreemd was, de Oostenrijkse Habsburgers met name, net als de Ottomanen die het zeer dun bevolkte land overrompelden en grotendeels bevolkten.

De taal van Kosovo

Welke taal is de taal van het volk dat voor Kosovaarse Albanezen door het moderne Westers geziene leven gaat? Kosovaars? Neen want dat bestaat niet. Albanees? Neen want dat begrijpen ze maar gedeeltelijk. Wat dan wel? Zoals hiervoor vermeld is het Skiptaars, een mengtaal vol leenwoorden uit het Servo-Kroatisch , het Turks, het Albanees, het Macedonisch, het Grieks, het Romane (taal van de Roma die wij gemakshalve zigeuners noemen wat ook al fout is) en het Roemeens dat hen de maritieme terminologie leverde toen de Ottomanen destijds lagen te zonnen aan de stranden van de Zwarte Zee.

Het is logisch dat een mengelmoes nomaden die een leger vormen en zich uiteindelijk ergens settelen de plaatselijke taal of talen deels of geheel overnemen zoals bijvoorbeeld de Joodse nomaden die het Hebreeuws overnamen van de Kanaänieten en waaruit hun huidige taal lang geleden groeide. Het Skiptaars is wel degelijk een absolute mengtaal en kan vandaag eventueel als een soort grof dialect van het Albanees beschouwd worden. Het valt trouwens op dat sommige Skiptaren beweren dat zij het juiste Albanees spreken en de Tosken en Gegen, bijna volledig uitgeroeid (er zouden er naar schatting nog een 250.000 leven in Albanië in de afgelegen dorpen in de ‘Witte Bergen’ = Albanië), zouden alleen een dialect spreken van het Kosovaarse Albanees. Ook een taalstrijd?

Wie dit laatste goed begrijpt, ziet in dat de zogenaamde Kosovo Albanezen ook Albanië opeisen als hun gebied en de echte Albanezen niet dulden (en ook omgekeerd al wil niemand dit gehoord noch geweten hebben). Net zoals ze de Serviërs niet dulden en wegpesten. Net zoals ze de Romazigeuners (laat me maar even deze terminologie hanteren) soms zeer gewelddadig wegjagen. Omdat Kosovo naar het schijnt multicultureel is en straks, met goedkeuring van de VS, de Navo, de EU en andere dommeriken, een etnisch Skiptaarse en islamitische staat is in Europa die het gewrocht EU met open armen versneld en koesterend zal opnemen in de EU als staat nummer zoveel. Tot plezier van de nog steeds Ottomaanse Turken (en in hun kielzog de VSA en andere ongezond globalisten) die met leedvermaak gadeslaan hoe wij hier in de drek trappen en er ons zo heilzaam bij voelen. Tijd om in die drek te roeren zodat we eindelijk eens gaan ruiken hoe die stinkt…

(Deze tekst werd geschreven in maart 2008 en gepubliceerd door het KVHV, maar is nog steeds brandend actueel enerzijds en anderzijds meen ik dat het goed is een en ander over Kosovo te verduidelijken)