In het Vlaams Parlement werd een actualiteitsdebat gehouden over de vele jongeren die vanuit Vlaanderen vertrokken naar Syrië om er te gaan vechten tegen het regime van Assad en er een islamitische staat willen vestigen. Uit het debat kan men afleiden dat de meeste Vlaamse politici geen oplossingen hebben voor het probleem dat zich nu stelt. Het meest opvallende is wel dat rechts over links pleit voor méér Vlaamse imams, méér moskeeën en méér islam-opleidingen aan onze universiteiten.

Dat Filip Dewinter (Vlaams Belang) geen sympathie kan opbrengen voor de moslimstrijders uit Vlaanderen in Syrië, is een open deur intrappen. Zijn bekommernis is dan ook dat Vlaanderen te weinig investeert in het inperken van de islam binnen de Vlaamse grenzen. Ook het onderwijs heeft een verpletterende verantwoordelijkheid, zo stelt hij. “Indien scholen in aanraking komen met leerlingen die zich plots anders gaan gedragen, dan dienen deze scholen daar melding van te maken bij de bevoegde instanties.”

Ook Marleen Vanderpoorten Open Vld vestigde de aandacht op de verantwoordelijkheid van de scholen. Anderzijds had ze toch begrip voor het feit dat deze jongeren “extreem zoekende jongeren” zouden zijn. Dit argument werd door de sprekers na haar trouwens bijgetreden. “Jongeren zoeken extremen op. Pak ze overigens hun sigaret af en ze gaan net meer roken.” Dit gekoppeld aan de zogezegde sociale achterstand, geponeerd door zowel Jo De Ro (Open Vld) die pleitte voor meer investeringen in onderwijs, welzijn en werk, Bart Van Malderen (sp.a) die pleitte voor nog meer jeugdzorg en Marius Meremans (N-VA) die vindt dat er meer moet gesensibiliseerd worden, deed ons denken aan het vervolg van het pamperbeleid dat al jaren een gangbare praktijk is.

De N-VA pleitte zelfs net als Ward Kennes (CD&V) (die overigens over de strijd in Syrië zei dat het “burgerprotesten waren tegen de Syrische overheid die uit de hand zijn gelopen” en bijgevolg opriep tot humanitaire steun aan de slachtoffers) voor een Islamfaculteit aan onze universiteiten, want doordat de Vlamingen te weinig kennen over de islam, blijft deze “kansarme minderheidsgroep” misbegrepen.

Erger werd het zelfs wanneer de N-VA opriep tot het opleiden van méér Vlaamse imams. Volgens deze toch wel erg naïeve politici moeten moslims ook kritischer worden en zo de islam weten te verzachten. Een Vlaamse ‘gematigde’ islam, weet u wel? Ook moeten we polarisatie te allen tijde vermijden, zo zei Van Malderen nog. “Het Vlaams Belang wil immers geen oplossing en hééft zelfs geen oplossingen,” zo orakelde hij.

Dewinter herhaalde dat de islam haaks staat op onze normen en waarden en dat indien de islam zich op alle mogelijke manieren zou gaan aanpassen, er geen sprake meer zou zijn van een islam. Bijgevolg is het wel erg goedgelovig om te hopen op een gematigde islam. Volgens Kennes hebben de moslims in Vlaanderen “wel kennis van onze normen en waarden, maar worden ze op de één of andere onverklaarbare reden niet gerespecteerd.”

Nog volgens Kennes wordt er overigens niet opgeroepen tot gewapende strijd in de erkende moskeeën in Vlaanderen. Dewinter kon echter aantonen dat er in Antwerpen de erkende moskee De Koepel is, die maar liefst 7 van de 11 lezingen liet doen door de heren Remy Soekirman en een zekere Sulayman Van Ael. Deze twee heren staan bekend bij de Nederlandse inlichtingendienst (AIVD) als voortrekkers van de Salafistische islam en worden daar als dusdanig gevolgd.

Volgens de N-VA moeten we overigens als maatschappij rekening houden met jongeren die extremen opzoeken. “Er moet een gezond evenwicht geboden worden, ” heet het daar. Dat de inburgering mislukt is moest hij wel erkennen, maar de oplossingen die hij aanreikte waren niet realistisch. Hij stak een preek af over “kansen bieden” en nog wat ongeloofwaardig gehuil over rechten en plichten. “Trouwens, ” zo zei Meremans “we hebben een partner nodig binnen de islam, maar met een moslimexecutieve die intern overhoop ligt, is het erg moeilijk samenwerken.”

Afsluiten doen we met een Jurgen Verstrepen (LDD) die beweerde dat “de Syriëstrijders te vergelijken zijn met radicale Vlamingen die uit de VMO-kampen kwamen” en een Luckas Van Der Taelen (Groen!) die nog gekker deed en riep dat “Fouad Belckacem de Cyriel Verschaeve van nu” is. Gekker moest het niet worden.

De reacties van de ministers op al deze stellingen was er één van “bezig zijn met de problematiek”. Oplossingen hebben ze duidelijk niet en de wil om er te vinden zat er niet echt in, ondanks de vraag van verschillende parlementsleden wat er staat te gebeuren wanneer de jonge strijders zijn teruggekeerd uit Syrië. Als ze al terugkeren natuurlijk.