In de marge van de mediatieke coalitievorming in Aalst en Denderleeuw werkten zich twee organisaties op de voorgrond. De actiegroep met de zeer ‘Oilsters’ klinkende naam ‘Noig Verontruste Aalstenaars’ en de gelijkaardige groep ‘Denderleeuw democratisch’… Beide organisaties haalden vlot de nationale media. Maar wie zit er achter deze schimmige organisaties? Wie zijn de woordvoerders? Wie zijn de initiatiefnemers? Hoeveel mensen vertegenwoordigen ze? Is de informatie die ze verspreiden wel correct?
Eén opvallende vaststelling: De zogenaamde ‘Noig Verontruste Aalstenaars’ en de initiatiefnemers van ‘Democratisch Denderleeuw’ blijken dezelfde. De sympathiek klinkende namen verhullen een achterhaalde ideologie, het trotskisme (1), één van de verschillende stromingen binnen het communisme. De laatste restanten van deze strekking vindt men vandaag in onbeduidende groepjes als Vonk, SAP (5) (Socialistische Arbeiderspartij – het vroegere RAL – Revolutionaire Arbeidersliga) en de LSP (1) (Linkse Socialistische Partij) en in een aantal satellieten van deze clubjes zoals het ‘rood-groene’ LEEF (3).
Toen Eric De Bruyn (Spa-Rood) in 2011 de sp.a verliet en ROOD! oprichtte, zochten SAP, LEEF en LSP onmiddellijk aansluiting. Even leek het erop dat er iets levensvatbaar kon ontstaan. De gemeenteraadsverkiezingen werden in Antwerpen voor Rood! echter een complete flop. Eric De Bruyn stapte ontgoocheld op en liet het clubje Trotskisten verweesd achter. In zijn bittere ontslagbrief (4) schiet hij met scherp naar de ‘Stalinisten’ van de PVDA.
In Oost-Vlaanderen kwam ROOD! niet uit de startblokken voor de gemeente- en provincieraadsverkiezingen. Voor de parlementsverkiezingen in 2014 werken SAP, LSP en LEEF aan een gezamenlijke lijst in Oost-Vlaanderen, rond trotskisten als Filip De Bodt (SAP en LEEF), Bart Van Der Biest (LSP en BBTK) en mogelijk ook Johan Dumortier (secretaris bij BBTK Aalst). Niet toevallig dezelfde mensen die nu al een tijdje de media halen als woordvoerders van ‘Denderleeuw Democratisch’ en de ‘Noig Verontruste Aalstenaars’.
Zuivere Trotskistische partijen als SAP en LSP slaagden er in het verleden nooit in om electoraal ook maar iets te betekenen. De enige uitzondering op de regel is de Herzeelse ‘rood-groen gecamoufleerde’ lijst LEEF van Filip De Bodt. Deze lijst haalde in 2006 twee raadszetels en kon één zetel behouden in 2012. In de eigen gemeente profileert De Bodt zich vooral als de plaatselijke ‘groene jongen’. Hij was 30 jaar de coördinator van het marxistische jeugd- en cultuurhuis ’t Uilekot in Herzele. Onlangs nam zijn partner die (betaalde) functie over en ging hij aan de slag in een nieuwe vzw, Climaxi, die eveneens in ’t Uilekot haar zetel heeft.
De man heeft een lange staat van dienst in extreem-linkse initiatieven en actiegroepen. Hoe hij écht denkt over de democratische waarden weten wij niet maar in zijn columns voor de SAP licht hij af en toe een tipje van de sluier. In vergelijking met de ‘Democratische Denderleeuwenaar’ én ook nog eens ‘Noig Verontruste Aalstenaar’ uit Herzele lijken de stoere VMO’ers uit de jaren ’70 en ‘80 eerder koorknapen, toch? Lees even mee:
“Toen de jaren nog woelig en creatief waren liep je nog het risico in een veldslag met de ordediensten betrokken te raken. Dat waren tenminste betogingen! Na een aantal jaren praktijk kon je dan een arsenaal van truukjes toepassen die de kansen op een pandoering iets kleiner maakten: gewatteerde vesten tegen matrakken, supergrote knikkers waar paarden zich op verstuikten, handschoenen om traangasgranaten terug naar afzender te gooien… Nog anderen maakten een soort van goedendag van biljartstokken met vastgehechte scheermesjes of houten vorken om bouten mee weg te schieten. Nu regeert de Mojito, in die tijd waren de cocktails eerder geïnspireerd door de heer Molotov.”
Filip De Bodt – In Rood, het blad van de SAP (Socialistische arbeiderspartij) september/oktober 2010
http://www.lcr-sap.be/sap-temp/rood/2010/rood-47-site.pdf
“27 jaar later doet het NSV opnieuw zijn intrede. Tijden kunnen veranderen. Tijdens die Battle of the Bottles (nvdr: hierover zal eerstdaags meer over geschreven worden tijdens een vraaggesprek met iemand die het verhaal van NSV-zijde uit de doeken zal doen) vlogen de flessen op de Blandijn heen en weer. Verscholen achter archiefkasten probeerden we de vijand te naderen. Die hadden echter een te goede bondgenoot gevonden in Coca Cola. Ik verloor er nog een potentieel lief door. Ik ging zodanig op in de mij opgedragen taak, het vierendelen van straatstenen om die te gebruiken als munitie, dat ik ’s anderendaags de kranten haalde. Ik dacht dit nog even te betwisten, maar ze had me duidelijk herkend: die lange met een helm op zijn hoofd, die er zo niet direct over kon en er dus eigenlijk bovenop stond. De ultieme forcing, die ik daags na mijn heldendaden had voorzien, ging niet door. Kussen met geweldenaars…dat was er over. Ik gooide mijn bloemen in de vaart en trok naar café de Krawietel. Zo ben ik aan de drank geraakt.”
Filip De Bodt – 4 maart 2010 – website SAP
—————————————
(1) LSP kopstuk Geert Cool over de geschiedenis van het trotskisme in België: http://www.socialisme.be/marxisme/1928kp.html De LSP over zichzelf: http://www.marxisme.be/nl/index.php/lsp-een-partij-om-de-maatschappij-te-veranderen/140
(2) VONK: http://nl.wikipedia.org/wiki/Vonk_(politieke_organisatie)
(3) LEEF: Leef! ontstond begin de jaren ’90 als een fusie van een lokale Herzeelse progressieve actiegroep met onafhankelijken, mensen uit de witte beweging en mensen van de SAP (Socialistische Arbeiderspartij) en van Militant Links. De KP (Kommunistische partij) en de PvdA stapten niet in het kartel. LEEF nam in 1994 voor het eerst deel aan gemeenteraadsverkiezingen in Herzele en in 1999 aan parlementsverkiezingen in het arr. Aalst Oudenaarde.
(4) Ontslagbrief Erik De Bruyn (ROOD!) http://www.uitpers.be/index.php/2011-06-30-23-44-4/220-erik-de-bruyn-verlaat-het-politieke-toneel
(5) SAP: http://nl.wikipedia.org/wiki/Socialistische_Arbeiderspartij_(Belgi%C3%AB)