Ondanks de zware druk vanuit de verschillende partijhoofdkwartieren, ondanks de druk vanuit de socialistische en de christelijke vakbond en van diverse extreem linkse groepjes en onder massale belangstelling van de nationale media, is het eindelijk tot de geheime stemming van de vijf schepenen van Denderleeuw gekomen. Door de steun van de drie Vlaams Belang-raadsleden werden de kandidaten van de CD&V en NVA eindelijk tot bestuurders verkozen.

Tandengeknars bij de verliezers, scheldpartijen en woede bij de ABVV-betogers.  Deze laatsten werden opgetrommeld in heel de provincie Oost-Vlaanderen, om de lokale sp.a-afdeling, waar hun nationale voorzitter Rudy De Leeuw – achter de schermen weliswaar – de touwtjes in handen heeft, te komen ondersteunen. Er kwamen slechts enkele tientallen betogers daadwerkelijk opdagen onder de deskundige leiding van beroepsbetoger Johan Dumortier (BBTK-Aalst en tevens woordvoerder van de ‘Noig Verontruste Aalstenaars’…)

Het ABVV als stoottroep om een verkiezing van schepenen vanop de straat te beïnvloeden… Wie sprak daar ook weer over de jaren ’30 van de vorige eeuw? Had de partij-op-de-wip Groen! geweest of Gemeentebelangen, dan had de Denderleeuwse coalitievorming enkel de kolommen van de plaatselijke pers beroerd… Maar de partij-op-de-wip heet deze keer Vlaams Belang en dat maakt de Denderleeuwse coalitievorming nu al weken tot nationaal nieuws. Want het ‘cordon sanitaire‘ staat op ‘barsten’.

De ondemocratische afspraak om niet te besturen met het Vlaams Blok/Belang is een uitvindsel uit de jaren ’90 van de vorige eeuw. Het ‘cordon’ bezorgt vooral aan sp.a en Groen! heel wat meer politieke macht en bijhorende postjes dan deze partijen electoraal verdienen. Het meest perverse effect is dat het de mandatarissen van Vlaams Belang zowat tot de paria’s van de lokale politiek maakt. Met racisme heeft het cordon met andere woorden niets te maken.

Het is in deze sfeer dat de sp.a-burgemeester denkt dat hij met 11 zetels op de 25 eigenlijk een meerderheid heeft… de drie zetels van het Vlaams Belang tellen toch niet. Of hoe het cordon sanitaire ook in de geesten de elementaire principes van de democratie op de helling zet. De sp.a-burgemeester blunderde toen hij zelfs een voordracht liet tekenen zonder ‘echte’ meerderheid. Maar die voordrachtblunder is slechts een symptoom van de incompetentie van de rode burgemeester… De arrogantie waarmee hij zichzelf zonder meerderheid tot burgemeester wou kronen is ook kenmerkend voor zijn beleid de voorbije 6 jaar.

We citeren zijn voormalige coalitiepartners in Het Nieuwsblad. N-VA-voorzitter D’Haenens: “In de loop van de voorbij bestuursperiode hebben we de sp.a als een zeer onbetrouwbare partner mogen ervaren. Gemaakte afspraken in het bestuursakkoord in 2006 werden al binnen de eerste maanden met de voeten getreden. Met de mening van de N-VA werd nauwelijks rekening gehouden. Ook binnen de gemeenteraad en het schepencollege werden gemaakte afspraken met CD&V en N-VA bij herhaling onderuit gehaald. Het voorstel dat nu ter tafel ligt, is zo vrijblijvend dat dit geen enkele garantie biedt dat dit zich niet meer zal herhalen. De onbetrouwbaarheid blijft.”

“Het is pijnlijk te moeten vaststellen dat de ondertekening van de voordrachtsakte van burgemeester onze gemeente blijft gijzelen,” stelt Jan De Nul (CD&V). “De democratische logica dat men eerst zoekt naar een bestuursmeerderheid om van daaruit zijn bestuursploeg samen te stellen werd door de sp.a gewoonweg de nek omgewrongen. Blijkbaar koos burgmeester Fonck op dat moment niet voor de bestuurbaarheid van zijn gemeente en haar inwoners, maar zorgde hij in eerste instantie voor zijn burgemeesterssjerp. De gevolgen van deze ‘strategische zet’ blijken nefast. De onderhandelingsmarge voor de democratische partijen is tot nihil herleid en leidde tot deze impasse”.

“Dat de ondertekening van de voordrachtsakte gebeurde onder het goedkeurend toeziend oog van ABVV-voorzitter Rudy De Leeuw, tart echt elke verbeelding”, reageert Mark Van der Poorten (CD&V).

Sp.a bleek dus 6 jaar lang een zeer onbetrouwbare, arrogante partner en daar knelt het schoentje dus echt. Plaatselijk Vlaams Belang-fractieleider Kristof Slagmulder voerde 6 jaar lang oppositie mét dossierkennis. Zijn fractie dwong respect af bij vriend en tegenstander. Het is de verdienste van de Denderleeuwse Vlaams Belang-fractie dat ze voldoende krediet heeft opgebouwd bij de plaatselijke CD&V en N-VA om vandaag mee met deze partijen de gemeente Denderleeuw te besturen, zij het onder de vorm van een ‘gedoogsteun’ formule.

De uitzonderlijke situatie in Denderleeuw is een flinke barst in het ‘cordon sanitaire’ maar ook niet meer dan dat. Het cordon sanitaire is pas echt geschiedenis als de mandatarissen van het Vlaams Belang uitvoerende mandaten kunnen opnemen in verhouding tot hun electorale sterkte en de lokale politieke verhoudingen, zonder een hetze van media, vakbonden en van de nationale partijbureaus. Het verdwijnen van het cordon sanitaire zou de politieke verhoudingen in Vlaanderen flink wijzigen. Vooral de linkse partijen sp.a en Groen! zouden hun macht zien slinken tot hun echte electorale gewicht. En vooral dat laatste is de echte reden van het linkse paniekvoetbal dat we gisteren in Denderleeuw mochten aanschouwen…