Deze ochtend werd een knaap van 20 jaar het land uitgezet. Na een vier- a vijftal asielaanvragen bleef zijn verzoek onaanvaardbaar voor de dienst vreemdelingenzaken. Zijn rode vrienden, wereldverbeteraars ondernamen nog enkele laatste wanhoopspogingen om deze Afghaanse knaap alsnog in het land van melk en honing te houden, maar tevergeefs. Maggie De Block hield voet bij stuk. De vlieger ging deze keer wél op en zal wanneer u dit artikel leest, reeds geland zijn in Kaboel. Uiteraard spreekt de man zelf over racisme.

Drama, o drama! Een perfect geïntegreerde Afghaan (sic) werd vanochtend het land uitgezet! Dat is natuurlijk niet eerlijk. Een hoop geween, acties tegen de uitwijzing en meer van dat. Emo-politiek op z’n best bij de goegemeente. Niet gehinderd door enige kennis van het dossier Parweiz Sangari, laaiden de emoties bij de People 4 Parweiz hoog op. In een ultieme poging riepen ze op bij de medepassagiers van de Afghaan om de piloot  te overtuigen om zijn vliegtuig aan de grond te houden. Tot zo ver het idealistische en romantische kantje van dit dossier.

In de realiteit worden ieder jaar een 3000 afgewezen asielzoekers op gelijkaardige manier teruggevlogen naar hun landen van afkomst. Perweiz is dus zeker geen uitzondering. Dat hij Nederlands sprak en zelfs een beroepsopleiding achter de rug heeft, doet niet terzake. Niemand, buiten de dienst vreemdelingenzaken, kent het dossier van de man. Gemiddeld worden jaarlijks 10 tot 20% van de asielaanvragen wél goedgekeurd. Dat deze Afghaan zijn dossier telkens opnieuw werd afgekeurd zal dus zijn redenen wel gehad hebben vermoeden we.

De looptijd van aankomst in België tot het definitief uitwijzen en tot slot repatriëren naar het land van herkomst is veel te lang. Daar is iedereen, van extreem-links tot extreem-rechts, het over eens. De redenen daarvoor zijn natuurlijk legio. Maar Staatssecretaris voor asiel Maggie De Block is alvast bezig met een drastische inhaalbeweging. Niet alleen wil ze de lopende dossiers zo snel mogelijk afgewerkt zien, ook de nog bestaande wetgeving wil ze aanpassen en zo de procedures vereenvoudigen en verstrengen. Een goede zaak me dunkt.

Dat Perweiz moet terugkeren naar Afghanistan is voor zijn fans niet enkel een drama omdat de man volgens hen ondertussen na die vier jaar verblijf in België reeds een perfecte Vlaming was, maar ook omdat hij volgens hen in Afghanistan het geen week zou uithouden, met de dood tot gevolg. Het door imperialistische staten ‘gedemocratiseerde’ Afghanistan is immers in veel gebieden nog oorlogsgebied, waar de Taliban (de extreme versie van de religie die wél alle respect krijgt van diezelfde wereldverbeteraars die nu moord en brand roepen) nog steeds oorlogje voert met de democratisch ingestelde (nou ja) Afghanen.

We kunnen echter de vrienden van Perweiz geruststellen: ten eerste landt de man in Kaboel, alwaar de rust quasi volledig is teruggekeerd. Ten tweede zal Perweiz het inderdaad geen week volhouden, aangezien we vermoeden dat de man tegen het einde van deze week reeds aan een nieuwe vluchtpoging bezig is en bijgevolg kunnen zijn Belgische vrienden reeds de feestdis klaarzetten om Perweiz opnieuw te verwelkomen in onze luid toegejuichte welvaartsstaat.