Donder en bliksem bij de opening van de Radicale Sporenherdenking van Voorpost waarmee werd verwezen naar de politieke situatie in belgië. VBJ-voorzitter Tom van Grieken was gastspreker van de avond. Hij roemde de rol van Voorpost in de nationalistische beweging en riep op tot een radicale en principiële strijd. de slotwoorden ‘belgië barst, liever vandaag dan morgen’ waren niet tegen dovemansoren gezegd. Hier volgt het verslag van de Radcicale Sporenherdenking van op de webstek van Voorpost
Zanger Bart de Bard zorgde voor de muzikale omlijsting met twee gevoelige nummers: De Klaproos en Doel. Actieleider van Voorpost Nederland, Florens van der Kooi, bracht de jaarlijkse groet uit Nederland over. Hij uitte kritiek op het zogenaamd rechtse kabinet van de afgelopen twee jaar en stelde dat Facebook geen vervanging is van straatacties. Hij riep de activisten op om achter het beeldscherm vandaan te komen en weer de straat op te gaan.
Een bijzondere vrolijke noot op deze avond werd verzorgd door Krasse Kris. Met veel scherpte en humor bracht hij de nodige politieke satire. Na de beelden van het afgelopen jaar deed Luc Vermeulen een oproep om het door justitiële onverdraagzaamheid uitgedunde boetefonds weer aan te vullen. Tevens riep hij op voor enkele komende activiteiten zoals de Guldensporenwandeling in Ronse en de IJzerwake. De oproep van Luc was niet tevergeefs, want de emmertjes werden tijdens de omhaling goed gevuld. Onder begeleiding van een trekzak werden enkele liederen gezamenlijk gezongen. Ellia Vermeulen droeg op indrukwekkende wijze een gedicht van Aleidis Dierick voor: Het lied van het voetvolk.
De verkoopstandjes deden in de pauze goede zaken. Het einde van de pauze werd wederom ingeluid door donder en bliksem. Na weer een moment van hilarische politieke satire door Krasse Kris en het samen zingen van enkele liederen droeg Elia Vermeulen nog een gedicht op, ditmaal Het Lied van de vrijheid. Voorzitter Johan Vanslambrouck hekelde de dreigende verengelsing van het hoger onderwijs. Ook de Europese Unie moest het ontgelden. Tenslotte wenste hij de spoedige hereniging van de Nederlanden, ondanks cultuurverschillen en andere ongemakken.
Zanger Bart de Bard bracht als laatste twee nummers ten gehore: Avondland en Vlaanderen beweegt. Voorpostactivisten in blauw hemd trokken met vaandels zingend door de zaal om plaatst te nemen op het podium. Dit was het sluitstuk van een avond met een radicale boodschap. Met het zingen van de nationale liederen werd de radicale en afwisselende avond afgesloten.