Gisteren werden in Toulouse drie schoolkinderen neergeschoten en één leraar. Allen van Joodse afkomst. De dader zou mogelijk dezelfde dader zijn die nog niet zo lang geleden een aantal militairen om het leven bracht. Op zijn minst het gebruikte wapen is hetzelfde. Frankrijk is in rouw, het hoogste terrorisme-alarm werd afgekondigd in Zuid-Frankrijk en de zoektocht naar de dader(s) krijgt de hoogste prioriteit. Tot zover de feiten. Wat kan dit echter politiek betekenen?
Op 22 april vindt de eerste ronde van de Franse presidentsverkiezingen plaats. Een moordpartij op vreemdelingen (in dit geval dus Joden) kan enorm misbruikt worden in de aanloop naar deze verkiezingen. Rechts zal zich in alle bochten moeten wringen om antisemitisme af te zweren en links gaat op zijn beurt het rechtse kamp beladen met alle zonden van Israël.
Marine Le Pen mag haar adem inhouden als de politiek in Frankrijk hetzelfde spel speelt als Patrick Janssens heeft gedaan bij de moordende doortocht van Hans Van Themse. Janssens deed alsof het iedereen aanbelangde, maar tegelijkertijd werd volop de schuld gestoken op ‘extreemrechts’ en we weten allemaal wie of wat daarmee bedoeld werd. Het kwam Janssens goed uit, want de gemeenteraadsverkiezingen stonden voor de deur. Zijn vals collectief medeleven werd misbruikt om de verkiezingen te winnen. Wat ook gebeurde.
Ook nu is de enige die hier electoraal van kan ‘profiteren’ de zittende president van Frankrijk. Sarkozy mag dan wel een ‘rechtse’ kandidaat zijn, zijn Joodse roots spelen hem nu enorm in zijn voordeel. Toeval of niet, maar meteen verwijst hij in zijn rede naar aanleiding van de aanslag gisteren, naar de ‘mogelijke neo-nazistische sympathieën’ van de dader. Niemand weet wie de aanslag pleegde, maar toch wordt er zeer snel een subjectief en zwaar beschuldigend profiel op gekleefd.
Ook nu worden overigens zogezegd de presidentscampagnes stilgelegd (zo werd een politiek debatprogramma op France2, waar Marine Le Pen te gast was, vervangen door een aflevering van Cold Case), maar de enige die nu nog wél in beeld komt, is natuurlijk de zittende president. Het komt natuurlijk allemaal zeer mooi uit. Eén maand voor de verkiezingen is deze wrede aanslag (die we trouwens ten stelligste veroordelen!) een geluk bij een ongeluk voor de Franse president. De uitslag kan je gerust al vastleggen: Nicolas Sarkozy blijft president van de Franse Republiek.
De strijd zal nu enkel nog gaan om de tweede plaats en naar we vermoeden zal deze gaan naar François Hollande, die voor de PS kandidaat is. Hij kan perfect in de kromme logica meegaan dat het Front National een extreemrechtse partij is en bijgevolg de grote schuldige van de aanslag op Joodse kinderen. Hij hoeft maar te verwijzen naar Marine’s vader Jean-Marie Le Pen die veroordeeld werd voor antisemitisme en ga zo maar door. Met andere woorden, naar ons gevoel is het spel reeds gespeeld en ligt de uitslag nu al vast. Maar zoals de Fransen zeggen: on verra.
1. Ik wist niet dat de Joodse slachtoffers in Toulouse niet over de Franse nationaliteit beschikten.
2. Ik zou het aantal (raszuivere) Vlamingen dat in eigen land overlijdt, maar in het buitenland wil begraven/uitgestrooid worden, niet te eten willen geven… Ik herinner mij trouwens een Vlaams-nationale politica die naar haar dood uitgestrooid wilde worden in Baden-Baden in Duitsland (zie http://www.nieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleid=GSI36BOQC). Volgens jouw redenering is zij dus een “vreemdeling”…
3. Begraven worden in Israël wordt door velen gedaan vanuit religieuze en niet nationalistische overwegingen. Vlaamse Joden (ja, zo heten die…) worden trouwens begraven in Nederland (Putte), ook hier vanwege religieuze redenen; er bestaat in België geen eeuwige concessie op begraafplaatsen en om de 50 jaar wordt hier alles omgewoeld. In Nederland niet. Joden geloven immers in de herrijzenis bij de komst van de messias (net zoals de Christenen); de eerste herrijzenis zou gebeuren in Jeruzalem. Begraven worden in ‘heilige grond’ is dus een eer.
NVDR Uw verwijzing naar Marie-Rose Morel is ongepast, maar dat is binnen een deel van het VB helaas een traditie. Wij onthouden uit punt 1 dat u het dossier niet kende, en wij wel; wij wensen u veel ijver toe om uw dossierkennis te vergroten.
Welja, Tanguy, natuurlijk zijn die fundamentalistische Joden die al eeuwen bij ons leven ‘vreemdelingen’. Volkomen volksvreemd, namelijk.
“Een moordpartij op vreemdelingen (in dit geval dus Joden) ”
Dus volgens jouw redenering zijn ook de Joden in Antwerpen, die hier al eeuwenlang wonen (zie http://nl.wikipedia.org/wiki/Geschiedenis_van_de_Joden_in_Belgi%C3%AB), “vreemdelingen”…?
NVDR: Niet dat het in deze context veel belang heeft, maar een ‘vreemdeling’ is iemand die niet over de nationaliteit van het gastland beschikt. Aangezien de betrokkenen meteen na de schandalige moordpartij naar Israël gevlogen zijn om daar begraven te worden, gaan wij ervan uit dat het vreemdelingen waren in Frankrijk. Beschouwt u personen die niet over de Franse nationaliteit beschikken niet langer als vreemdelingen in Frankrijk? En geldt dit dan ook voor Turken in Gent?