In Syrië woedt momenteel een zeer stevig conflict dat op de rand staat van een burgeroorlog te worden. Militieleden uit Libië die een radicaal (soennitisch) islamisme uitdragen versterken de opstandelingen en vinden daarbij Al-Qaidastrijders en Syrische islamisten aan hun zijde. Aan de andere kant krijgt Assad steun van Iraanse speciale eenheden, van de sji’ietische Alawieten en ook steeds meer van de christenen in Syrië. Reden: onder Assad hebben christenen de vrijheid om hun geloof te beleven, onder de opstandelingen zal dat niet meer kunnen. Integendeel, de christenen worden nu ook door hen geviseerd.
Men kan snel geschetst viet golven zien waarin christelijke gemeenschappen in het Nabije Oosten de laatste decennia zware klappen hebben gekregen. Om te beginnen de stichting van de zionistische staat Israël die Arabische christelijke gemeenschappen van hun land verjoeg en verspreidde, de Libanese burgeroorlog, de Amerikaanse invasie in Irak (Saddam Hoessein voerde een seculier beleid en gaf bijvoorbeeld een kersttoespraak voor de christenen) en nu de “Arabische Lente”. In Egypte worden de christelijke Kopten aangevallen, hun kerken in brand gestoken en de individuele leden van de gemeenschap gedwongen om te bekeren als ze niet vermoord wensen te worden. Nu ziet men dit ook in Syrië gebeuren.
De patriarch van de Syrische kerk heeft zich reeds uitgesproken tegen de opstand tegen het regime van Assad vanwege de antichristelijke elementen die daarin steeds verder de kop opsteken. Al zal u dat niet in de media in West-Europa vernemen. Het overgrote merendeel van de opstandelingen zijn immers soennieten die worden gesteund, en bij momenten ook geleid, door radicale islamistische elementen. Wapens krijgen zij gesmokkeld vanuit Turkije, met dank aan Europese landen. Die wapens worden niet enkel gebruikt tegen soldaten van Assad, maar tevens tegen de christelijke gemeenschappen die lukraak worden aangevallen en in het beste geval er van af komen met een serieus pak slaag. Sommigen van hen werden gedood toen zij bezig waren met het helpen van gewonden. Lokale kloosterlingen merken ook op dat men niet langer kan spreken van sektarisch geweld, maar een doelbewuste antichristelijke vervolging die zich reeds diep in de hoofden van de leiders van de opstandelingen heeft genesteld.
Het is dan ook nog maar de vraag hoe hypocriet Sarkozy zich wel niet moet voelen. In 2011 zei hij nog dat Frankrijk zich zou opwerpen als beschermer van de christenen in het Nabije Oosten. We merken er veel van…
En dan te bedenken dat ‘Dracul’ zonder het Hitlersnorretje, op Terzake het publiek een schuldgevoel wou aanpraten, door te zeggen dat we onterecht achter de Arabische lentes, terroristische winters zien.En ook, wil hij wapens leveren aan Syrié deze maffe man!
Dit is een gevaarlijke zot, die de nationale identiteiten wil vernietigen en de Europese met geweld opdringen!