Er wordt door de EU dan wel nogal wat belastinggeld vergooid aan onnozelheden, af en toe ziet toch eens een boeiender project het daglicht.  Onlangs werd de website euscreen.eu gelanceerd, waar archiefbeelden van openbare omroepen uit gans Europa wordt ingevoerd.  En zo kunnen we vandaag een link geven naar historische beelden uit 1987.  Tijdens de IJzerbedevaart, die toen nog volk trok, voerden leden van Vlaams Blok en Voorpost actie tegen het geschuif met de drie nationale liederen die traditioneel op Vlaamsnationale manifestaties gezongen worden.

Dit is de link waar de beelden op te zien zijn:  http://www.euscreen.eu/play.html?id=EUS_B7220DDE2C9645A79632C4D96902039C.  Technisch gezien duurt het bufferen soms even.

De titel ‘Vlaams Blok’ van de beelden is een beetje misleidend, want er valt wel meer te zien.  Op de beelden zien we eerst de VNJ-muziekkapel, die opstapt naar de IJzerweide.  We zien daarna militanten van het Taalaktiekomitee, Were Di en het Vlaams Blok.  Daarna zien we hoe militanten van Voorpost actie voeren tegen toenmalig voorzitter Paul Daels, en hoe Karel Dillen en Gerolf Annemans uit protest de eretribune verlaten.

De beelden zijn een interessant tijdsdocument.  De actie in 1987 was de eerste van een lange rij protesten tegen de groeiende links-belgicistische invloed in het IJzerbedevaartkomitee.  Concrete aanleiding was de beslissing om te schuiven in het programma met de drie nationale liederen die traditioneel gezongen worden aan het einde van grote Vlaamsnationale manifestaties als Zangfeest en IJzerbedevaart:  het Wilhelmus, De Stem van Zuid-Afrika en De Vlaamse Leeuw.  Voorpost voelde dat aan als de voorbode van een machtsgreep door links-belgicisten op een kroonjuweel van de Vlaamse beweging, een inschatting die later correct bleek.

In de jaren die daarop volgden werd vanuit de Spirit-groep rond Bert Anciaux een ware staatsgreep georganiseerd binnen het IJzerbedevaartkomitee, die leidde tot steeds massaler protest door gewone Vlaamsnationalisten.  Dat zou resulteren in de incidenten van 1996, maar ook in de stichting in 1995 van de ‘IJzerwake’ door een groep VNJ’ers waaronder mezelf.

Sindsdien is de IJzerbedevaart verworden tot een nauwelijks bijgewoond mini-evenement, en de IJzerwake dankzij de inzet van velen uitgegroeid tot een volwaardige Vlaamsnationale manifestatie.