Gisterenavond vond de aangekondigde extra gemeenteraad plaats in Antwerpen naar aanleiding van de rellen tussen Turken en Koerden een tiental dagen geleden. Lees hier. Rechts Actueel ging een kijkje nemen en stelde vast dat het een voorspelbare welles-nietes discussie werd tussen enerzijds het Vlaams Belang en anderzijds de aanbidders van de multicultuur. De N-VA was niet aanwezig.

Een extra gemeenteraad, bijeen geroepen door het Vlaams Belang, over rellen die plaatsvonden in Antwerpen brengt uiteraard geen zoden aan de dijk. Wie daar wél in gelooft, leeft in Utopia. Uiteraard is het wél de plicht van het Vlaams Belang om deze gemeenteraad bijeen te roepen. Hun programma indachtig moet men ingaan op deze opportuniteit, en zo geschiedde.

Burgemeester Patrick Janssens verweet  Filip Dewinter dat hij stokebrandje wil spelen om de gemoederen op te jutten en omgekeerd kreeg Janssens het verwijt de situatie verkeerd in te schatten. Dit leidde tot ergernissen bij de vier Turkse gemeenteraadsleden, verspreid over de SP.a en de CD&V. Het werd een debat op het scherp van de snee. Helaas zonder resultaat.

Een jaar voor de verkiezingen kan je niet verwachten dat Janssens zal toegeven dat hij in de fout is gegaan. En dat zei hij ook. “Ik heb geen fouten gemaakt en de politie heeft goed werk geleverd.” En hij vervolgde: “We leven nu eenmaal in een diverse samenleving en het bekomen van een multiculturele stad is een proces. Dit proces moet iedere keer opnieuw bijgeschaafd worden.” Met andere woorden, we stevenen af op een multiculturele maatschappij en de rellen die daarmee gepaard gaan moeten we er maar bij nemen.

Filip Dewinter verwees naar de onlusten die eerder plaatsvonden in Antwerpen en stelde vast dat het telkens dezelfde bevolkingsgroepen waren die voor ongeregeldheden zorgen. Dit zette uiteraard kwaad bloed bij de Turkse gemeenteraadsleden en hun collaborateurs bij de meerderheid. De zowat tien Turken/Koerden (we laten hun juiste identiteit in het midden) die op de publiekstribune zaten, gedroegen zich als voorbeeldige burgers. Het moet voor hun een geanimeerde voorstelling zijn geweest. Net zoals dat voor ons het geval was. En bij deze werd vermoedelijk de zaak weer geklasseerd en zullen de gevolgen van de rellen nihil zijn.

Hieronder plaatsen we de tussenkomst van Filip Dewinter tijdens de extra gemeenteraad.

Mijnheer de Burgemeester,
Collega’s

In tegenstelling tot wat sommigen denken en anderen in de pers hebben verklaard, heeft de Vlaams Belangfractie deze gemeenteraad niet bijeengeroepen om aan steriele oppositiepolitiek te doen. Na de herhaalde rellen op de Turnhoutsebaan en in de Offerandestraat en na een week van incidenten en straatgeweld in de Van Kerckhovenstraat moet het duidelijk zijn dat er één en ander schort aan de ordehandhaving in onze stad. Het kan toch niet zijn dat om de haverklap buurten en wijken in onze stad in een oorlogsgebied met uitgebrande winkels, kapotgeslagen bushokjes en vernielde wagens en bussen incluis, wordt herschapen.

De enige manier om de rust – of moet ik zeggen – de gewapende vrede te laten terugkeren is de massale inzet van politie die met veel machtsvertoon de wijk of buurt innemen. De maatschappelijke kost van de opeenvolgende rellen is groot maar de imagoschade voor onze stad is mogelijk nog groter. Tot ver in het buitenland werd Antwerpen de voorbije weken in de media neergezet als een stad in staat van beleg. Toeristen die naar onze stad willen afzakken zullen in de toekomst wel twee keer nadenken en wie zeker nadenkt zijn de schaare autochtone jonge gezinnen die de eventuele intentie hebben om zich in Antwerpen te vestigen.

Mijnheer de Burgemeester,
Collega’s,

De rellen tussen Koerden en Turken zijn het rechtstreekse gevolg van het failliet van het multiculturele model dat u zegt na te streven. “Antwerpen is van iedereen”, herhaalt u als een soort mantra, maar bepaalde Antwerpse wijken en buurten zijn blijkbaar vooral voor wie het hardste roept, van wie het hardste klopt, van wie het agressiefste uit de hoek komt. De molotovcocktails; de ingeslagen ruiten; de steekpartijen en de daarop volgende veldslagen zijn vooral het gevolg van een mislukte integratie. De Van Kerckhovenstraat en wijde omgeving zijn al lang geen Vlaamse wijken meer. Deze buurt is een Turks-Koerdische gettobuurt geworden. U zei in de pers dat het niet de bedoeling kan zijn dat buitenlandse conflicten hier uitgevochten worden, maar is dat niet inherent aan de multiculturele samenleving? Het is een illusie om te veronderstellen dat men via de massa-immigratie alleen maar de exotische dranken en spijzen, de Raki en de Döner Kebab importeert. Ook de hoofddoek en het ritueel slachten, ook de messentrekkerij en de eremoorden, ook het Turks-Armeens of Turks-Koerdisch conflict maken integraal deel uit van het multiculturele pakket. Van een leidcultuur die voor iedereen geldt, is in deze wijken al lang geen sprake meer. De rode vlag is in bepaalde wijken van Antwerpen-Noord gebleven. Alleen werd de stralende witte A vervangen door een Turkse halve maan. Galatasaray is er in Antwerpen-Noord vele malen populairder dan Beerschot en Antwerpen samen. De Turkse drang tot culturele zelfbevestiging kent overigens geen grenzen. Aan een Turkse pittabar in de Quellinstraat op 50 meter van De Keyserlei hangt al maanden een gigantische Turkse vlag van 3 op 6 meter. Van integratie gesproken.

Maar dat laatste geheel terzijde. Terug naar de feiten. De spanningen tussen Turken en Koerden in de Van Kerckhovenstraat en omgeving zijn niet nieuw. Alhoewel men perfect weet hoe gevoelig één en ander ligt, heeft het stadsbestuur ook dit keer gewacht met ingrijpen tot één en ander volledig uit de hand is gelopen. Op maandag 31 oktober werden molotovcocktails gegooid naar het Turks cultureel centrum in de Van Kerckhovenstraat. Op dinsdag 1 november worden de ruiten van een Koerdisch café ingegooid. Op woensdag 2 november bezetten een groep Koerden het stadhuis. Alhoewel de spanningen toenemen werden er nauwelijks maatregelen genomen. Op zaterdag 5 november ontploft het kruitvat: steekpartijen, gevechten, kapotgeslagen ruiten, beschadigde wagens, vandalisme, … Politie wordt in allerijl van overal opgetrommeld waarna een gevecht in regel met de politie ontstaat. Opmerkelijk is dat lokale allochtone politici van Turkse origine tegenwoordig sneller op de plaats van de feiten zijn, dan de politie zelf. Zoals het de gewezen integratie-adviseur van premier Leterme past, worden de relschoppers in het Turks toegesproken en tot kalmte aangemaand. Op het moment van de waarheid is men uiteraard eerst Turk en dan pas Vlaming. Opvallende vaststelling: alleen politici of religieuze leiders die behoren tot de etnische of godsdienstige groep van de relschoppers genieten in deze wijken nog enig gezag. Andere vertegenwoordigers van de overheid worden uitgescholden, moeten zich blijkbaar overal voor verontschuldigen of erger nog, worden bekogeld met stokken en stenen, zeker wanneer het de politie betreft.

Traditiegetrouw komt na de provocatie, de escalatie en de confrontatie, de loutering. Na de rellen van 5 en 6 november beseft het stadsbestuur plotseling dat ze één en ander compleet verkeerd heeft aangepakt. In plaats van te laten betijen, had men onmiddellijk moeten ingrijpen. In plaats van alles op zijn beloop te laten, had men direct voldoende politie moeten inzetten, kwestie van eventuele rellen onmiddellijk in de kiem te smoren. Na de molotovcocktails tegen het Turks cultureel centrum was het voor iedereen met uitzondering van burgemeester Janssens duidelijk dat één en ander zou escaleren. De Turkse gemeenschap beweert reeds veel vroeger een schrijven aan de burgemeester te hebben bezorgd waarin gewaarschuwd wordt voor de toenemende spanningen. Toch zet men geen politie in en hoopt men met palavers de zaak onder controle te houden. De poging om alles en iedereen te vriend te houden; de pamperpolitiek heeft nog maar eens gefaald. Ook tijdens de rellen op zaterdagavond 5 november heeft men de onruststokers met de fluwelen handschoen aangepakt. In totaal werden nauwelijks vijf arrestaties verricht.

Na de rellen en de massale media-aandacht is het traditiegetrouw alle hens aan dek. Waterkanonnen, helikopters, federale politie in gevechtsuniform en uiteraard een samenscholingverbod.

Wat een weeklang angstvallig vermeden werd in de hoop om toch maar niemand voor het hoofd te stoten, kan plotseling wel. Men vraagt zich af waarom, maar de reden ligt voor de hand. Het laatste wat de burgemeester wil, is de Turkse gemeenschap in Antwerpen tegen zich in het harnas jagen. Op minder dan een jaar voor de verkiezingen is elke stem welkom. Daarom een week lang getreuzel vooraleer op te treden. Daarom ook de verontschuldigingen aan de Turkse gemeenschap. Stel u voor, Janssens had over Koerdistan durven spreken in plaats van het over Zuid-Oost-Anatolië – Turkse revisionistische naam voor Koerdistan – te hebben. Net zoals de Armeense genocide bestaat Koerdistan voor de Turken niet. Dat hadden Ergün Top, Sener Ugurlu, Fatma Akbas of Güler Turan tenminste in uw zoektocht naar Turkse stemmen op voorhand kunnen vertellen!!

Mijnheer de burgemeester,

Het gaat de jongste maanden van kwaad naar erger in onze stad. Geen maand, tegenwoordig zelfs geen week gaat voorbij zonder een zoveelste conflict. U krijgt de multiculturele duivel niet meer onder controle en u oogst wat u grotendeels zelf gezaaid hebt. Multicultuur betekent in de praktijk vooral multiconflict. De catch 22 die u zelf hebt gecreëerd, dreigt u niet alleen als burgemeester de das om te doen, maar houdt steeds meer heel Antwerpen in zijn greep.

Het gaat al lang niet alleen meer om het foutief inschatten van de situatie of een gebrekkige openbare ordehandhaving, het gaat over nauwelijks te beheersen spanningen en confrontaties die het gevolg zijn van een veel te lakse integratiepolitiek. Een zogenaamd diversiteitsbeleid die de indruk wekt dat alles kan en alles mag in deze stad. Het is me dunkt te laat om één en ander recht te zetten.

Alleen een ander, rechts stadsbestuur zonder socialisten is in staat om de fouten van het verleden recht te zetten, een gespierd beleid te voeren en recht en orde te herstellen.