Namens NSV!-Antwerpen – KVHV Antwerpen weigert enige steun te verlenen aan de Occupy Antwerpen. Dit laten ze weten in een blogbericht, waarin ze echter enkele opmerkelijke uitspraken doen, zo ook de volgende contradictie: zo beweert KVHV enerzijds dat de tekst van, en daarmee de geest van de Occupy-beweging “doordrongen is van constante paranoia” voor het kapitalisme. Zij zien echter in de beweging een “vermomming van het revolutionair communisme”. Doet KVHV Antwerpen dan niet precies wat de Occupy-beweging doet, maar dan in tegengestelde termen?
Waar de Occupy-beweging overal kapitalistische vernietiging ziet, ziet het KVHV overal communistische revoluties. Beiden staan met hun rug tegen de muur en verspreiden louter reactionaire visies tegen de heersende samenleving, waar nuances toch wel op zijn plaats lijken te zijn. NSV!-Antwerpen stelt zich namelijk de vraag of de Occupy-beweging niet de juiste vragen stelt, maar dat hun antwoorden minder juist zijn dan ze zelf pretenderen. Is er niet iets structureels mis met het economische systeem? Is de zogenaamde “gelijkheid”, als men dan toch in een systeem van gelijkheid wil werken, niet eerder subversief en zijn enkelen niet meer gelijk dan anderen? (Iets wat, ironisch genoeg, George Orwell de communisten verwijt, maar evengoed geldt voor kapitalisten!) Ten tweede is het nog opmerkelijker dat de zo conservatieve studentenvereniging het kapitalisme promoot, omdat het “vrijwillige inzet en verbetering” stimuleert. Je afzetten tegen de samenleving is één ding, maar een ideologie gaan verdedigen die de facto gebaseerd is op sociaal-darwinisme, en daarmee niet het volk dient, maar enkel de bovenste klasse ervan, is iets compleets anders en valt niet te rijmen met de nationalistische maatschappijvisie, waar de intrinsieke solidariteit van deze natie het hoogste goed is, en niet de kapitalistische zelfverbetering. Heeft KVHV het ijveren voor een ideaal systeem dan opgegeven en gaan ze voor een “nog niet zo slecht systeem”?
Beweer ik dat we hiermee onze steun uitdragen naar de Occupy-beweging? Zeker niet, want zoals reeds geschreven hierboven, neemt de Occupy-beweging als tegencultuur wel het systeem op de korrel en stelt ze zich terechte vragen bij de structurele vormgeving van de maatschappij, iets wat NSV! Antwerpen ook doet, maar geven ze geen werkbaar en realistisch alternatief waar wij ons ook achter kunnen scharen. Kritiek op de Occupy-beweging is daarom zeker geboden, maar volledige afwijzing is een reactionaire brug te ver, aangezien het protest toch wel enigszins gerechtvaardigd is.
Arnout Dox
Praeses NSV!-Antwerpen 2010-2011
Arnout heeft overschot van gelijk: de REDEN waarom de Occupy-beweging en de Indignados op straat komen is terecht. Stel je maar eens een alleenstaande ouder voor met kind(eren) die plots geconfronteerd wordt met een electriciteitsrekening die € 30 per maand opslaat en een extra € 500, gebaseerd op het verbruik van het jaar daarvoor. Dit gebeurt in het echte leven en voor zo’n mensen is dat een drama! Als dit het gevolg is van de vrije markt is het volledig legitiem om het kapitalistische systeem in vraag te stellen, of moeten we alles dan maar ondergaan?
Het wordt inderdaad tijd voor een krachtige nationalistische stem in dit debat.
Interessant onderwerp.
Liberalen orakelen: nationalen en socialisten, dat is twee keer hetzelfde, beide plaatsen een collectiviteit boven het individu.
Marxisten bezweren: liberalisme en nationalisme, dat is twee keer hetzelfde, de zichtbare tweede staat ten dienste van de structurele eerste.
Nationalen repliceren: marxisten en liberalen, da’s twee keer hetzelfde. Hetzelfde globalisme, maar met andere middelen (marktglobalisme vs staatsglobalisme).
Ik denk dat grenzen stellen een fundamenteel concept is.
Deze discussie wordt verkeerd voorgesteld. Wat is er verkeerd met kapitalisme op zich? Het is een louter economisch model, dat geen uitspraken maakt over maatschappij en bestuur, en dat een model is dat werkt: geef mensen een reden om hard te werken (het vooruitzicht op winst en de kans hun eigen leven te verbeteren), en zij zullen hun eigen verantwoordelijkheid opnemen. Het is zo slecht of zo goed als het maatschappelijk en religieus/filosofisch kader waarbinnen het toegepast wordt. Op zich is het een economisch model dat zelf-regulerend is. Hoe goed of hoe snel die zelfregularisering werkt hang af van dat voornoemde kader.
Het probleem zit hem in het volgende: Wat is het kader waarin het kapitalisme opereert? In de huidige westerse wereld heerst een anti-cultuur, die uiterst individualistisch en nihilistisch is. Ieder voor zich, ieder zijn/haar eigen waarheid, met een afbouw van sociale contacten en waarden. Verbaast het u echt dat binnen dergelijke maatschappij het kapitalisme ontspoort tot de excessen waarop dit protest gebaseerd is?
Het model van die ‘occupiers’ geeft een ander kader. Geef de overheid meer inspraak en controle. Dit geeft de staat een steeds grotere macht over ieders leven, en creërt een afhankelijkheid bij het individu aan de staat. Ideaal is deze toestand niet, en moet bestreden worden.
Probeer kapitalisme eens opnieuw, maar nu binnen een bestel waar het individu belangrijk is (kan eigen bezit accumuleren en voor zichzelf werken), en waar dat individu tevens bewust deelneemt aan en deel uitmaakt van een groter geheel. Waar externe (christelijke) waarden in ere worden gehouden. Toegegeven, geen waterdichte garantie op een perfecte samenleven met een perfect kapitalisme, maar wel een die veel betere garanties biedt.
Hoedanook: de kern van wat ik wil overbrengen blijft dit: kapitalisme is slechts een economisch model, dat staat of valt met het grotere maatschappelijke kader waarbinnen het toegepast wordt. Laten we opletten ons achter sloganeske taal te scharen die deze werkelijkheid verbergt. Streef naar een goede maatschappelijke filosofie, waar het individu erkend wordt, en waar het belang van samenhorigheid binnen een (of meerdere) groepen tevens benadrukt wordt, met een sterk geworteld ethisch/religieus kader. (Een discussie op zich, die ik graag elders wil voortzetten)
In ieder geval: Ut vivant, crescant, floreant KVHV NSV!que
In KVHV zal je eerder ‘liberale’ kleinkinderen van de Revolutie vinden, vandaar hun ‘sympathie’ voor woorden als kapitalisme en antipathie voor woorden als ‘staatsinterventie’. In NSV zal je eerder ‘socialistische’ kleinkinderen van de Revolutie vinden, vandaar hun ‘antipathie’ voor waarden als kapitalisme en sympathie voor waarden als ‘staatsinterventie’. Maar toch staan ze niet zover van elkaar. Het blijven woorden die een emotie losweken, niet meer dan dat.
In tegenstelling tot NSV (Nationaal) kent KVHV (Nationaal) geen eenheidsideologie (vb. nationalisme) die zijn afdelingen verplicht wordt opgelegd. KVHV is opgebouwd confederaal, met de absolute soevereiniteit aan de afdelingen, die slechts in tweede instantie een (nationale) koepel hebben, enkel en alleen om dingen gemeenschappelijk te doen die ze willen gemeenschappelijk doen. Het is van onder naar boven geconcipieerd. Het NSV kent een federaal model, waar de nationale koepel weldegelijk eenheidsideologisch werkt (vb. nationalisme, …) naar de afdelingen toe, die niet soeverein zijn in de ontwikkeling van politieke standpunten. Daarom is het ook vanzelfsprekend dat binnen KVHV de afdelingen (op één en hetzelfde moment) afwijkende standpunten kunnen innemen, of dat er binnen één en dezelfde afdeling (op verschillende momenten) verschillende standpunten worden ingenomen.
De vraag die ik me dan stel: distantieert het KVHV zich dan van de nationalistische lijn? Of is ‘nationalisme’ de verkeerde term voor datgene waar het KVHV (in Antwerpen dan toch) naar streeft? ik hoop dat het louter een semantische discussie betreft…
Zonder meer een verkeerde term. In het archief reeds een kadering: http://tegenstroomarchief.wordpress.com/%E2%80%9Ceen-revolutionair-verliefd-op-het-verleden%E2%80%9D/.
In de herfsteditie volgt nog een artikel over dat onderwerp, en ook dat artikel zal online te lezen zijn.
‘Heeft KVHV het ijveren voor een ideaal systeem dan opgegeven en gaan ze voor een “nog niet zo slecht systeem”?’
Conservatieven hebben nooit hoop gehad op een ideaal systeem, laat staan dat we ervoor zouden ijveren. Die eer laten we nationalisten, communisten en andere modernisten te beurt.
Meeheulen met het kapitalisme en vervolgens de NSV! ervan beschuldigen modernistisch te zijn? Mooi is dat… :D
En idealisme is echt niet louter modernistisch, ik denk dat “streven naar een betere maatschappij” en “geloven dat een maatschappij volledig maakbaar is” hier verward worden.
Nee hoor, er werd ons verweten louter voor een “goed” systeem te ijveren in plaats van mee met NSV-Antwerpen voor een “ideaal systeem”.
NSV! heeft hier volledig gelijk in. Het enige wat nu nog hopeloos ontbreekt is een alternatief-rechtse oppositie tegen het kapitalisme, want op woorden moeten daden volgen en rechts heeft over deze thema’s reeds te lang gezwegen! Tegen systeem en kapitaal, onze strijd is nationaal!
Ik ben het op zich niet eens met de notie dat de Occupiers communistisch zouden zijn. Als ze dat al zouden zijn waar zijn dan hun eisen voor plan-economie? Wat zijn überhaupt hun eisen? Ik zie
alleen maar geklaag over de “graaibankiers”. Ze zijn zelfs te laf om Goldman Sachs bij naam te noemen. Nou, dat is een heftige communistische massa hoor….
Het zijn wel zonder meer verdwaasde mensen die eigenlijk onder de noemer “rebel without a clue” te scharen zijn. Ze hebben geen eisen, geen stem, geen tanden (ze beloven immers vooraf al geweldloos te zullen blijven) en uiteindelijk zullen ze dus ook niets bereiken. Als ik een bankier was zou ik in mijn handjes knijpen met een dergelijke oppositie.