Donderdagavond 29 september 2011 kon de Gentse student even de aandacht afleiden van pot en pint, een vaste waarde normaal gezien, doch die avond zou het anders zijn, immers, KVHV-Gent organiseerde ook dit jaar weer zijn jaarlijkse openingsdebat, in het kader van de wervingsactie. Het onderwerp van de avond was ‘De laatste staatshervorming’. Ook ondergetekende tekende present en brengt u hierbij een kort verslag.
Aanwezig op het toneel waren Stefaan Van Hecke (Groen!), die Wouter van Besien kwam vervangen, Bruno Tuybens (sp.a), Sas van Rouveroij (Open VLD), Jan Peumans (N-VA), Gerolf Annemans (Vlaams Belang) en tenslotte Hendrik Bogaert, die CD&V kwam vertegenwoordigen. Boudewijn Bouckaert, die LDD normaal gezien kwam vertegenwoordigen, liet helaas op het laatste moment verstek gaan. Vanvoor op de publiekstribune bemerkte het oog van uw dienaar ook Gents VB’er Johan Deckmyn, die zoals algemeen geweten het Gentse Verbond een warm hart toedraagt.
Edoch, minder was de opkomst. Waar het mooie zomerweer overdag veel plezier wist te bezorgen, daar speelde het des avonds echter parten, want de zwoele nazomeravond bracht veel volk op de been, echter op de verkeerde plaats: de terrasjes aan het Krawietelke en de trappen buiten de Blandijnberg, en niet het auditorium waar het debat plaatsvond zelf. De magere opkomst was zeker niet te wijten aan de affiche, die naast bovenvermelde ‘staatsmannen’ ook Ivan De Vadder als moderator vermeldde.
Ook aan de noeste inzet van de onversaagde helden van de Verbondswacht, die wekenlang rondtrokken om Gent vol te plakken met affiches (dewelke een prachtig design hadden gekregen, ontsproten aan het geniale brein van ene Bert D.) en plechtig gezworen hadden om niet te stoppen met flyeren alvorens elke Gentse student minstens tien flyers in zijn pollekes had gekregen, zal het niet gelegen hebben.
Alzo begon dus rond een uur of acht het debat, zodat Bruno, Sas, Jan, Gerolf, Hendrik en Stefaan hun gezellige babbel aanvatten. Zij die reeds met de partijstandpunten van bovenstaanden bekend zijn, weten dat Bruno, Sas, Hendrik en Stefaan o zo enthousiast zijn over het resultaat van meer dan een jaar trekken, duwen, werpen en zeveren. Gerolf en Jan delen hun enthousiasme allerminst, maar ook dat kan geen publiek geheim meer weten. Sas wees er vooral op dat België sowieso zal verdampen, en dat onze grootste bondgenoot hierin Europa zal zijn. Hij kijkt vooral naar probleemstellingen (financiën, begroting, justitie,…) en oppert dat Europa deze binnen afzienbare termijn zal overnemen. Van enige volkssoevereiniteit maakt hij echter geen gewag.
De geest van de liberaal gaat waar het geld is, zoveel was duidelijk. Hier zat Annemans dan weer wel op door te hameren. Het Europa van morgen zal moeten gebaseerd zijn op een rechtvaardige en logische indeling in volkeren, en zag echter een ander Europa voor zich dan het Europa van vandaag. Van Hecke zijn standpunten waren eerder Belgicistisch gericht. De objectiviteit van dit artikel gebiedt mij ertoe niet te zeggen dat hij een naiëve systeemknecht is, die dolgraag met Vlaamse centen naar de Waalse spaarpot trekt. Ik zal de lezer er echter niet van weerhouden om dit oordeel wél te vellen.
Jan Peumans was dan weer iets gematigder en haalde inderdaad aan dat Vlaanderen een product zal zijn van verdere Europese integratie, maar net zoals VB gaat N-VA meer de kant van de eigen Vlaamse staat op. Hendrik Bogaert verraste niet, en haalde standaard tsjevenstandpunten naar voor: een beetje van alles maar eigenlijk niets.
Tot slot werd er nog een vragenuurtje van een kwartier aangekondigd. De Senior van het Gentse Verbond zelf stak als eerste zijn vinger naar boven, maar vooraleer zijn vraag te stellen, liet hij nog een interessant detail vallen: na het debat was er een gratis vat voorzien in café het Parlement (een erg chille bar als ik het zelf mag zeggen).
Daarnaast viel ook nog iemand vanachter in het publiek op die blijkbaar het vragenuurtje verwarde met een vrije tribune, want hij begon prompt aan een anti-VB monoloog. De jongen hoort zichzelf overduidelijk graag spreken. Na al dit leuks werd het gratis vat genuttigd. Tenslotte trok uw dienaar moe maar voldaan (doch vooral moe) huiswaarts.