Nu de zogeheten onderhandelaars het einde zien naderen van deze ‘veronderstelde’ onderhandelingen, wordt het opnieuw een politiek interessante periode voor ons nationalisten. Wat zal volgen? Hoe lang kan het nog duren? Gaan de Vlaamse partijen alsnog hun broek afsteken voor de Franstalige partijen? On verra. Ondertussen blijven verschillende economen op zoek gaan naar welke toekomst het onzalige land België tegemoet gaat. Vandaag belichten we een briefing van Vives, een Leuvense denktank verbonden aan de KULeuven. (UPDATE: de studie is nog niet gepubliceerd, maar kan je nu al via ons inkijken!)
Onder de titel ‘België in het spoor van Tsjecho-Slowakije’ haalt professor emeritus economie Erik Faucompret (UA) enkele opvallende gelijkenissen aan tussen de situatie in laatstgenoemde land net voor diens splitsing en de situatie in België vandaag. De gelijkenissen hebben alles te maken met de sociaaleconomische toestand van België waarbij Vlaanderen vooruit wil en hervormingen noodzakelijk acht en botst op het njet van Wallonië. Het opmerkelijke is echter dat in Tsjecho-Slowakije het net de ‘arme’ regio was die het debat op gang trok terwijl het bij ‘ons’ net andersom is.
“De Tsjechische bijdrage tot het federale budget was tien keer groter dan die van Slowakije. De Tsjechen vonden dat de Slowaken niets wilden doen aan hun economische problemen. De werkloosheid lag er ruim twee keer zo hoog. De analogie met België is opvallend. De Vlamingen willen een centrumrechts economisch beleid voeren en eisen daarom autonomie op economisch en sociaal niveau. Ze willen de transfers naar Wallonië inperken. De deelstaten moeten verantwoordelijk worden voor het gevoerde beleid.” aldus Faucompret.
De institutionele patstelling die gecreëerd wordt door de consensus die nodig is in het parlement en waarbij dus een minderheid (Wallonië in ons geval) heel de boel steeds weer opnieuw kan blokkeren kende men in Tsjecho-Slowakije eveneens. Deze – en andere – gelijkenissen leidden tot de finale verkiezingen van 5-6 juni 1992 die vervolgd werd door een referendum dat eindigde in de geweldloze ‘fluwelen’ splitsing van het land. Op 1 januari 1993 waren beide regio’s twee onafhankelijke staten. Tsjechië en Slowakije.
De economische toekomst ziet er voor beide landen goed uit, al hinkt Slowakije nog wat achter Tsjechië aan. De economische klim in Slowakije gaat echter sneller dan het buurland wat de eindsom maakt dat beide landen de komende jaren in een gezonde economische situatie zullen uitmonden. Vlaanderen en Wallonië kunnen met andere woorden lessen trekken uit deze studie van de Antwerpse professor.
