Men staat er soms niet bij stil, maar de IJzerwake is geen gegeven van één dag. Reeds weken ervoor is men bezig met de organisatie op punt zetten en de dagen ervoor volgt dan de praktische uitwerking van deze organisatie. Ook dit jaar was geen uitzondering en ook dit jaar speelde Voorpost weer een centrale rol.

Reeds in de vroege ochtend vertrokken uit de volledige Lage Landen militanten naar West-Vlaanderen om de IJzerwake op te zetten, al was een groot deel reeds op vrijdagavond aangekomen. Zij begonnen na de taakverdeling nauwgezet aan de hen toegewezen taak en het duurde niet lang, sneller dan vorige jaren zelfs, voor de ganse infrastructuur was opgebouwd. Geen klein bier, men vergeet wel eens dat bijvoorbeeld de stoelen één voor één netjes dienen gezet te worden. Men trok na de laatste keuring dan ook naar de plaats van overnachting, tevens de plaats waar de kameraadschapsavond door zou gaan. Het zingen werd reeds duchtig ingezet en ging leutig door tot het avondeten werd opgediend, met complimenten nogmaals aan de keukenploeg.

Toen de kameraadschapsavond begon, stroomde de zaal dan ook snel vol. Vertegenwoordigd was, uiteraard, Voorpost in de eerste plaats. Andere aanwezigen organisaties waren VNJ, NJSV en NSV!. De zangstonde werd voorgezeten door drie cantoren; Francis Van Den Eynde, Geert Brouwers en de huidige Antwerpse NJSV-praeses. De sfeer zat er al wel goed in, maar ze werd al snel nog veel beter. De kameraadschapsavond eindigde officieel om 23:00u, het zingen ging nog ruime tijd verder. Een gedeelte van het gezelschap was al gaan slapen en werd druppelsgewijs vervoegd door de rest. ’s Ochtends vroeg zou immers de IJzerwake beginnen, morgen volgt het verslag daarvan.