De klassieke media besteden terecht veel aandacht aan de grootschalige rellen in Londen, maar fietsen uiteraard vrolijk langs de echte oorzaak: de massale instroom van vooral zwarte immigranten en hun enorme aandeel in de criminaliteit, die het toch al moeilijke evenwicht tussen de diverse etnische groepen in Londen tot voorbij het kookpunt gedreven heeft.
Londen is door de historische erfenis van het Britse rijk van oudsher een stad waar een heleboel inwoners een vreemde etnische achtergrond hebben. Van de zowat 7,5 miljoen inwoners in de agglomeratie Groot-Londen zijn er minder dan 70% blank. 13% is Aziatisch (vooral Indisch, Pakistani en mensen uit Bangladesh), en daarmee lijkt doorgaans vrij vlot samengeleefd te worden. Maar vooral: meer dan 10% is zwart. Dat betekent dat zomaar even 750.000 zwarten in Londen aanwezig zijn. Wie de stad met de wagen binnenrijdt van de vooral blanke buitenwijken naar het gemengde toeristische centrum rijdt tussenin door kilometers en kilometers kompleet zwarte wijken.
Uiteraard zijn niet alle zwarten criminelen, verre van, maar deze 10% zwarten zijn wel verantwoordelijk voor een angstwekkend hoog percentage van de misdaad in Londen. In juni 2010 eiste en kreeg de krant The Sunday Telegraph cijfers over de etnische afkomst van daders en slachtoffers van misdaad in Londen. Zwarten vormden meer dan 50% van de daders van sexuele delicten, pleegden 54% van de straatcriminaliteit, en liefst 59% van de overvallen.
Uit de cijfers bleek ook dat zwarten verantwoordelijk zijn voor liefst 67% van de misdrijven met een vuurwapen. Vuurwapenbezit en – gebruik is dus bij uitstek een zwart probleem, vandaar dat de Londense politie operatie ‘Trident’ opstartte: een specifieke actie om het gebruik en bezit van vuurwapens, vooral tussen zwarte bendes onderling, aan te pakken. Zoals dat politiek-correct hoort wordt de operatie ondersteund door een adviesgroep voorgezeten door een dame van zwarte afkomst. De man die werd neergeschoten werd staande gehouden net in het kader van die operatie Trident.
Op het ogenblik dat we dit schrijven breiden de rellen zich op grote schaal uit over gans Londen en nu zelfs ook naar andere Britse steden. Waar dit gaat eindigen weet voorlopig niemand. Een bedenking is wel, dat in de rechtsnationale beweging de eenzijdige focus op het islamprobleem de aandacht wat heeft afgeleid van het echte probleem, namelijk het immigratieprobleem. Of het nu om Algerijnen in Parijs of Marokkanen in Brussel of zwarten in Londen gaat, het is duidelijk dat een Europese stad slechts een maximaal aantal niet-Europese vreemdelingen op zijn grondgebied kan verdragen en bovendien een keihard veiligheidsbeleid moet voeren dat criminelen zonder pardon het land uitwijst. Gebeurt dat niet, dan zinkt men weg in criminaliteit en anarchie…